Tuesday, September 24, 2013

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ တပ္ထဲကေခြးမ်ား


             ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က အလုပ္လုပ္သည့္ေဆးရံုႏွင့္ အေတာ္နီးသည္။ ေလးလႊာအေပၚဆံုးထပ္မွာ ရွိ
ေနသည့္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ခန္းမွ ေဆးရံုရွိ ကင္ဆာေဆာင္သို႔ ႏွစ္မိနစ္သာ လမ္းေလွ်ာက္ရသည္။ ကားေတြ
မ်ားျပီး က်ပ္ေနသည့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ အလုပ္သို႔လမ္းေလွ်ာက္ သြားရသည့္ ဘ၀မွာ ဘယ္
ေလာက္ကံေကာင္းလွပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ရာ ကင္ဆာေဆာင္ထဲမွာက လမ္းေလွ်ာက္ျပီးသြား
လာေနသည့္ လူနာမ်ားမွအစ၊အိပ္ယာေပၚလဲျပီး ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနရသည့္ လူနာမ်ိဳးအထိ
အစံု ရွိပါသည္။ အိမ္နီးသျဖင့္ လူနာအေရးကိစၥၾကီးငယ္ရွိရင္ အခ်ိန္မေရြး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေခၚၾကသည္။
            အိမ္ႏွင့္ ေဆးရံုၾကားအသြား လမ္းေပၚမွာ ေန႔ေန႔ညညအျမဲဆံုရတတ္သည့္ အုပ္စုတစ္ခုရွိသည္။
ေခြးေတြ။ ဟုတ္ပါသည္။ သူတို႔ေတြက အုပ္စုေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ ကင္ဆာေဆာင္ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္လမ္း
ေပၚမွာ ရွိတတ္ၾကသည္။ ဘယ္ေသာအခါမွ ကိုက္တယ္၊ျပဳတယ္ မၾကားဖူး။ ကင္ဆာေဆာင္မွာ ဓာတ္
ေရာင္ျခည္ျဖင့္ ကုသခံဖို႔ ရက္ရွည္လမ်ား ေဆးရံုတက္၊ေစာင့္ဆိုင္းကုခံ ေနၾကသည့္ စစ္သည္၊ရဲေမ
လူနာမ်ားက လည္း အဲသည္ အုပ္စုၾကီးကို ေကၽြးေမြးထားသည္။
            အဲည္အုပ္စုၾကီး ျဖန္႔က်က္ေနရာယူထားသည့္ “ခြင္”ကို ၾကည့္ပါ။ ကင္ဆာေဆာင္အ၀မွသည္၊
ေဆးရံုအ၀ ဂိတ္ေပါက္၊ထိုမွသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုက္၀င္းျခံတံခါးအ၀၊ ထိုမွဆက္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔
တိုက္ေအာက္ထပ္အထိ ျဖန္႔က်က္ေနရာယူထားၾကသည္။
            ေခြးဆိုသည္က သူစိမ္းျမင္ရင္ ေဟာင္တတ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ အဲသည္ေခြးအုပ္စုၾကီးက
ေတာ့ ယူနီေဖာင္းနဲ႔ဆို မေဟာင္။ဘယ္အခ်ိန္သြားသြား ေန႔၊ညမေရြး ယူနီေဖာင္းပါလို႔ကေတာ့
မေဟာင္ၾကပါ။ ပံုမွန္ လာေနၾက ဆရာ၀န္၊သူနာျပဳ၊အေစာင့္ရဲေဘာ္ေတြလို လူရင္းေတြဆိုရင္
ေတာ့ ယူနီေဖာင္းမ၀တ္ထားလဲ မေဟာင္ပါ။ တပ္ထဲမွာ ေမြးလာသည့္ ေခြးေတြ မို႔လို႔လား မသိ။ ယူနီ
ေဖာင္းကိုေတာ့ ခင္တြယ္ၾကပံုရပါသည္။
            သူတို႔ေတြ၏ ေနာက္ထပ္ထူးျခားခ်က္တစ္ခုက ကင္ဆာေဆာင္မွာ လူနာတစ္ေယာက္ဆံုးျပီ
ဆိုတာႏွင့္ ေဟာင္တတ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။“ေဟာင္”တယ္ဆိုတာထက္ “အူ”တာဆို ပုိမွန္မည္။လူနာ
ကြယ္လြန္ျပီး အေလာင္းကုိသယ္ဖို႕ တြန္းလွည္းလာျပီဆိုရင္ ပိုေဟာင္သည္။ ညဘက္ဆိုရင္ ပိုသိသာ
သည္။ ကင္ဆာေဆာင္ေရွ႕က ကင္းသမား ေခြးတစ္ေကာင္က အသိေပးျပီး အူလိုက္သည္။ ေဆးရံု၀
က ေနာက္ထပ္ တစ္ေကာင္က လိုက္အူသည္။ သည္လိုႏွင့္ တစ္ေကာင္၊တစ္ေကာင္ ဆက္အူလုိက္
သည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တုိက္ေအာက္ထပ္ေရာက္သည္ အထိျဖစ္သည္။
            သည္ေလာက္ အဆင့္ျမင့္ဆက္သြယ္ေရးေတြ တိုးတက္ေနသည့္ေခတ္ၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္
ေဆးရံုအၾကား သည္လို သတင္းေပးဆက္သြယ္ေပးေနသည့္ “ေခြး”မ်ားျဖစ္ပါသည္။ လူနာတစ္
ေယာက္ကြယ္လြန္ျပီဆို ၀ဒ္ထဲက သူနာျပဳက ဖံုးလွမ္းဆက္ျပီး သတင္းပို႔စရာမလို။ ဘယ္လိုမွ ဖံုးကြယ္
ထားလို႔မရ။ ကၽြန္ေတာ္က ေခြးအူသံၾကားသည္ႏွင့္ ၀ဒ္ထဲကဖုန္းကုိ လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါ
ဘယ္သူ႔အလွည့္လဲေပါ့။ ေမွ်ာ္လင့္ထားျပီးသားသူဆိုရင္ေတာ့ ျပသနာမရွိပါ။ ၀ဒ္ထဲမွာ တာ၀န္က်
ဆရာ၀န္တစ္ဦး ရွိျပီးသား။သူ႔ဘာသာ ဆက္လုပ္ရံုပင္။
            လူနာတစ္ေယာက္ဆံုးတာႏွင့္ တန္းသိေနေသာေၾကာင့္ အစပိုင္းမွာ သူနာျပဳေတြအံ့ၾသၾက
သည္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္တပ္ထဲကေခြးမ်ား၏ ဆက္သြယ္အခ်က္ျပစနစ္ကို သိသြား
သျဖင့္ မထူးဆန္းၾကေတာ့။ ဒီလိုႏွင့္ အိမ္ကလူေတြပင္ ေခြးေဟာင္တာႏွင့္ေခြးအူတာ မတူမွန္း သတိ
ထားမိလာၾကသည္။ ေခြးအူျပီဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေဆးရံုကို ဖုန္းဆက္ေတာ့မည္မဟုတ္လား။
            ေဆးေက်ာင္းသားဗိုလ္ေလာင္းဘ၀က တန္းစီျပီးသစၥာဆိုတိုင္း လိုက္အူသည့္ေခြးေတြ ၾကံဳ
ရဖူးသည္။ စစ္ခရာသံၾကားသည္ႏွင့္ လိုက္အူသည့္ ေခြးေတြ ၾကံဳဖူးသည္။ အသံတို႔၊အလင္းတို႔က
လႈိင္းလံုးႏွင့္သြားသည္။ ေခြးေတြၾကားႏိုင္သည့္ လိႈင္းလံုးFrequency က လူေတြၾကားႏိုင္တာထက္
ပိုမ်ားသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူေတြမၾကားႏိုင္သည့္ အသံေတြကို ေခြးေတြက ၾကားေနရသျဖင့္ လိုက္အူ
ၾကတာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ၀ဒ္ထဲက လူနာတစ္ဦးကြယ္လြန္သည္ႏွင့္ဘာေၾကာင့္ ေခြးေတြအူၾကသလဲ
ေတာ့ မသိ။ လူေတြ မျမင္ႏိုင္သည့္အရာေတြကို ေခြးေတြ ျမင္လို႔ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့။
            လူေတြစုျပီးတန္းစီေတာ့မည္ဆိုရင္ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ႏွင့္ ေရာက္လာသည့္ေခြး
ေတြရွိသည္။ သူတို႔ပါ၀င္တန္းစီေတာ့မလို။ေျခလ်င္တပ္အရာရွိငယ္သင္တန္းမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္သြား
တက္ရေတာ့ အရာရွိသင္တန္းသားေတြႏွင့္ တန္းစီအျမဲလိုက္သည့္ေခြးေတြရွိသည္။တခါတေလ
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ရပ္မည့္ ေနရာကို၀င္ျပီးရပ္ေနတာပင္ၾကံဳရေသးသည္။
            ေခြးတစ္ေကာင္၏ဦးေႏွာက္က လူ႔ဦးေႏွာက္၏ ဆယ္ပံုတစ္ပံုမွ်သာရွိေသာ္လည္း ေခြးမ်ား
၏သိမႈႏိုင္စြမ္းကို ေလ်ာ့တြက္၍မရ။အရြယ္ေရာက္ျပီး ေခြးတစ္ေကာင္၏ ဦးေႏွာက္သည္ ႏွစ္ႏွစ္သား
အရြယ္ကေလးငယ္၏ ဦးေႏွာက္မွ်စဥ္းစားႏိုင္စြမ္းရွိသည္ဟုလည္း သုေတသန တစ္ခ်ိဳ႕က ဆိုသည္။
            စစ္တပ္ေတြထဲမွာ ေခြးေတြကို အသံုးျပဳခဲ့ၾကတာ ေရွးေခတ္ အီဂ်စ္၊ဂရိႏွင့္ ပါရွန္ေခတ္မ်ား
လက္ထက္ကတည္းက ျဖစ္သည္။ဘီစီ၆၀၀ခန္႔က ေခြးေတြကို ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာမ်ား၀တ္ဆင္ျပီး
တိုက္ပြဲမ်ားအတြင္း အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ တိုက္ပြဲ၀င္ေခြးသူရဲေကာင္းမ်ားသည္ ရန္သူေတာ္လူသား
မ်ားကို ေသသည္အထိကိုက္ျဖတ္ခဲ့ၾကသည္ဟူေသာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားရွိသည္။
             ယေန႔ေခတ္မွာ ကင္းေထာက္သည့္ေနရာ၊ ကင္းလွည့္သည့္ေနရာႏွင့္ ပစၥည္း(လက္နက္၊
မူးယစ္ေဆး)ရွာေဖြသည့္ေနရာမ်ားမွာ ေလ့က်င့္ထားသည့္ေခြးေတြကို သံုးၾကသည္။ ဒုတိယကမၻာ
စစ္အတြင္း ရုရွစစ္တပ္မ်ားသည္ ေခြး၏ခႏၶာကိယ္တြင္ ေဖာက္ခြဲေရးဗံုးမ်ား တပ္ဆင္လ်က္ ဂ်ာမန္
စစ္တပ္မ်ားသို႔ေစလႊတ္ ေဖာက္ခြဲေစခဲ့ၾကသည္။ အေသခံ ေဖာက္ခြဲေရးသမားမ်ားေပါ့။ဒါကိုၾကည့္
ေတာ့ ယေန႔ အစြမ္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြ အေသခံဗံုးခြဲေနၾကတာကို သတိမူမိသည္။
အစြမ္းေရာက္သြားသည့္အခါ ဥာဏ္ကြယ္ျပီး ေခြးေတြ လုပ္သည့္အလုပ္ကို ၀င္လုပ္တတ္ၾကပါလား
ဟု။
            ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းမွာပဲ အေမရိကန္ႏွင့္ ဂ်ပန္စစ္ျဖစ္ၾကေတာ့ ဂ်ပန္ကိုတိုက္ရန္
အလို႔ငွာ အေမရိကန္ေခြးပိုင္ရွင္မ်ားသည္ အေမရိကန္မရိမ္းတပ္ဖြဲသို႔ သူတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ေခြးမ်ားကို
လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။ ပစိဖိတ္စစ္ေခြးမ်ား (war dogs of the Pacific) ဟူ၍ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့
သည္။ မရိမ္းစစ္ေခြးေပါင္း ၅၄၉ေကာင္ တိုက္ပြဲမွ ျပန္လာႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ က်ဆံုးသြားေသာ စစ္ေခြး
မ်ားလည္း ရွိသည္ေပါ့။ စစ္ျပန္ေခြးမ်ားအားလံုး အရပ္ေခြးမ်ားျပန္ျဖစ္သြားၾကသည္။ သူတို႔ထဲမွ
 ေလးေကာင္ကေတာ့ တပ္ထဲမွာပဲ ထာ၀ရေနခဲ့ၾကသည္။
            ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲအတြင္းမွာလည္း အေမရိကန္တို႔က စစ္ေခြးေပါင္း ငါးေထာင္ေက်ာ္အသံုး
ျပဳခဲ့ၾကသည္။သူတို႔ကို ထိန္းေက်ာင္းဖို႔ လူတစ္ေသာင္းကို တာ၀န္ေပးခဲ့သည္။ ထိုစစ္ေခြးမ်ားသည္
လူေပါင္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္၏အသက္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ စစ္ေခြး ၂၃၂ ေကာင္က်ဆံုးျပီး၊
ေခြးထိန္းေက်ာင္းသူ ၂၉၅ဦး တိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးခဲ့သည္။
            ၂၀၁၁အတြင္း အိုစမာဘင္လာဒင္ကို သုတ္သင္သည့္ စစ္ဆင္ေရးမွာ အေမရိကန္ေရတပ္
SEALs တပ္ဖြဲ႕သည္ စစ္ေခြးတစ္ေကာင္ကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။ ေခြးနာမည္က “ကိုင္ရို”။
            ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ေခြးေတြကို ေဆးသုေတသနလုပ္
ငန္းမ်ားမွာ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။အေမရိကန္အစုိးရက သုေတသနမွာ အသံုးျပဳခံရသည့္ ေခြးမ်ားကို
“သူရဲေကာင္းမ်ား”ဟု ေခၚေ၀ၚခဲ့သည္။
            တပ္ထဲကေခြးေတြကို အသံုးျပဳလို႔ရသည့္ အေရးၾကီးေသာ ေနရာတစ္ခုကေတာ့ “မိုင္း”
ရွာသည့္ ေနရာမွာျဖစ္သည္။အေမရိကန္ မရိမ္းေတြက မရိမ္းေခြးေတြကို မိုင္းရွာတတ္ေအာင္
သည္လိုသင္ေပးသည္။ လွ်ပ္စစ္၀ါယာေတြကို ေျမေအာက္မွာ ျမဳပ္ထားသည္။ ေခြးကအေပၚက
ျဖတ္သြားတိုင္း ဓာတ္လိုက္သည္။ ေနာက္မိုင္းအတုေတြကို လွ်ပ္စစ္၀ါယာတပ္ထားေပးလိုက္သည္။
ဓာတ္လိုက္မွာကုိေၾကာက္ေသာေခြးသည္ မိုင္းအတုကိုလည္း ေၾကာက္တတ္ျပီ။ အနံ႔ရရင္ မွတ္မိ
ေနသည္။ မိုင္းရွိသည့္ေနရာကို ျပႏိုင္သည္။တစ္ခုပဲ အားနည္းခ်က္ရွိသည္။မိုင္းရွာေခြးေတြကို
အၾကာၾကီးသံုးလို႔မရ။ သူတို႔ကအျမဲတမ္းသတိၾကီးစြာထားျပီး လန္႔ေနၾကသည့္ေခြးေတြျဖစ္သည္။
စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားသည့္ေခြးေတြျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုသာခိုင္းျပီး အနားေပး
ရသည္။
            ျမန္မာေ၀ါဟာရမွာ “ေခြး”ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ္လည္း အသြင္သ႑ာန္ေရာ၊ အႏွစ္သာရပါ ကြာ
ျခားသြားသည့္ အေကာင္က“ေျမေခြး”ျဖစ္သည္။ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြမွာ ဆိုရင္ ေျမေခြးသည္
ေကာက္က်စ္သည္၊စဥ္းလဲသည္။သည္လိုသာ ဥပမာေပးသည္။ ျမန္မာျပည္မွာသာ မဟုတ္။ တ
ကမၻာလံုးမွာလည္း ေျမေခြး၏ ျပယုဂ္သည္ မေကာင္း။ ေကာက္က်စ္သည့္ အဓိပၸာယ္ကိုသာ
ေဆာင္ေနသည္။ ေျမေခြးေတြကို“ေခြး”မ်ားကဲ့သို႔ ေလ့က်င့္ေပးၾကတာမ်ိဳး ရွိေပမယ့္ ေျမေခြးသည္
“ေခြး”ေလာက္ ဥာဏ္ရည္မျမင့္။ ခိုင္းေစလို႔မရ။ မယဥ္ေက်းသည့္ သတၱ၀ါသာျဖစ္သည္။
            ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွ “ေခြး”မ်ားကိုေတြ႕ျပီးပြားမ်ားလာသည့္ အေတြးႏွင့္ ဗဟုသုတမ်ား
ျဖစ္ပါသည္။ လူ႔ေလာကမွာလည္း “ေခြး”ကဲ့သို႔ သစၥာရွိျပီး “ေျမေခြး”က့ဲသို႔ေကာက္က်စ္ေသာ လူ
ေတြ ရွိပါသည္။ မိမိအသိုင္းအ၀ိုင္းကို သစၥာရွိေသာ၊တာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္တတ္
ေသာ၊ အမ်ားအတြက္ အသက္ကို စြန္႔တတ္ေသာ “လူသား”ေတြ ရွိပါသည္။ ထို႔အတူ အေရာင္
ေျပာင္းတတ္ေသာ၊အေကာက္ၾကံတတ္ေသာ၊အမ်ားပ်က္ဆီးရာ ပ်က္ဆီးေၾကာင္းၾကံတတ္ေသာ
 “ေျမေခြး”ကဲ့သို႔ လူမ်ားလည္း လူထုထဲမွာ ရွိပါသည္။ လူထုကို Demo ဟု အဂၤလိပ္လိုေခၚ
သည္။ သည္ေတာ့ လူထုထဲက ေကာက္က်စ္သူေတြကို “ဒီမိုေျမေခြး”လို႔ ေခၚႏိုင္သည္ေပါ့။
            ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးပင္လွ်င္ ပါရမီျဖည့္စဥ္အေလာင္းအလ်ာဘ၀က တိရိစၦာန္
ဘ၀မ်ားကို ရရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္လို ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေသသည့္အခါ တိရိစၦာန္
ဘ၀ကုိ အခ်ိန္မေရြးေရာက္ႏိုင္သည္။ဘယ္ေလာက္ကုသိုလ္ေတြ လုပ္ထားသည္ေျပာေျပာ ေသ
ငယ္ေဇာႏွင့္ ေျမာေနသည့္အခ်ိန္မွာ “ေဇာ”စိတ္ျဖစ္ေပၚပံုကို မူတည္ျပီး ဘ၀ကူးသြားႏိုင္သည္ဟု
ဖတ္ဖူးပါသည္။ တိရိစၦာန္ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ အမ်ားအတြက္ အသက္စြန္႔ေသာေခြး၊သစၥာရွိေသာေခြး၊
ဥာဏ္ရည္ျဖစ္ေသာေခြး ျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာပဲဟု ေတြးေနမိပါေတာ့သည္။

ေဒါက္တာလႊမ္းမိုးဟန္(Dr Hlwan Moe Han)


REF:http://dogcare.dailypuppy.com/dogs-brains-2711.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Dogs_in_warfare
http://en.wikipedia.org/wiki/Gray_wolf

0 comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...