ေက်ာ္ခ| October 23, 2013 |
“က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ မူးယစ္ေဆးဝါးက ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေစ်းလို ေရာင္းေနတုန္းပဲ၊ ဥပေဒ စိုးမိုးမႈကေတာ့ လံုးဝကို မရွိတာ”လို႔ ပေလာင္(တအာင္း) အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္(TNLA) ရဲ႕ မူးယစ္ေဆးဝါး တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ အရာရွိ တဦးက နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ရဲ႕ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းခ်၊ သံုးစြဲေနမႈေတြကို ညႊန္းဆို ေျပာျပပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ေၾကာင့္ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္ရွိေနတဲ့ မန္တံုၿမိဳ႕နယ္ထဲကေန နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ကို ခရီးႏွင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။
ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕က မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းတဲ့ ေနရာေတြကို သြားဖို႔အတြက္ TNLA တပ္မႉးေတြကလည္း အကူ အညီ ေပးပါတယ္။ ေနာက္ တေန႔ မနက္မွာေတာ့ ေတာင္တက္ လမ္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံထုတ္ Kenbo ဆိုင္ကယ္ ၂ စီးရဲ႕ ဘီးေတြကို ခ်ိန္းႀကိဳးပတ္ၿပီး နမ္းခမ္းၿမိဳ႕ခရီးစဥ္ကို စတင္လိုက္ပါတယ္။
မန္တံုကေန နမ့္ခမ္းကို သြားတဲ့လမ္းကေတာ့ မိုင္းဝီးၿမိဳ႕ေပၚ တေနရာက လြဲၿပီး အဆင္းအတက္ ေတာင္ေပၚလမ္းေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ လက္ဖက္စိုက္ခင္းေတြ အျပင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကေန တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ အထိ သြယ္ တန္း ထားတဲ့ ေျမဖို႔ၿပီးလက္စ ေရနံနဲ႔ ဂက္စ္ ပိုက္လိုင္းႀကီးလည္း ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္။
မညီညာတဲ့ ေတာင္ေပၚလမ္းေတြကို ေန႔တဝက္ေလာက္ ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ အၿပီးမွာေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းက နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ ကို စတင္ျမင္ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ပါၿပီ။ ၿမိဳ႕အဝင္ဂိတ္မွာေတာ့ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕နယ္ အေျခစိုက္ ပန္းေဆး ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔ေတြက ၿမိဳ႕ကိုဝင္ထြက္ ေနတဲ့ ကားနဲ႔ဆိုင္ကယ္ ေတြကို စစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္ေနတာကို ျမင္ရပါတယ္။
ၿမိဳ႕ထဲကို ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္က ညေန ၄ နာရီခြဲေလာက္ ရွိေနပါၿပီ။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ သြားလာေနတဲ့ ကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ အပါအဝင္ လူသံုးကုန္ကအစ စက္ပစၥည္း ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြအဆံုး ေနရာတိုင္းမွာလိုလို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကလာတဲ့ ပစၥည္းေတြက စိုးမိုးထားတာျမင္ ရပါတယ္။
ၿမိဳ႕ထဲ လမ္းေတြကို နာရီဝက္ေလာက္ လွည့္ၿပီးတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို လိုက္ပို႔သူ တဦးက“ခင္ဗ်ားတို႔ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြထဲက တေနရာကို လိုက္ပို႔မယ္၊ ကင္မရာေတြ မထုတ္ပါနဲ႔၊ ေနရာက အရမ္းနီးကပ္လြန္းေတာ့ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္၊ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ အရင္ေလ့လာၾကည့္လိုက္ ၿပီးမွတမ်ဳိးစဥ္းစားၾကတာေပါ့”ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕အစြန္မွာရွိတဲ့ ဖာလင္ရြာဘက္ကို က်ေနာ္တို႔ ဦးတည္ခဲ့ ပါတယ္။
ဖာလင္ရြာအစြန္မွာရွိတဲ့ ပတ္လမ္းရဲ႕ လမ္းအေကြ႔တခု အေရာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆိုင္ကယ္ေတြကို ဘီးလိမ့္ယံုေလာက္ပဲ ခပ္မွန္ မွန္ေလး ေမာင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ လမ္းေဘးတေလွ်ာက္မွာေတာ့ ေျခလွမ္း ၅ လွမ္းစီေလာက္ အကြာမွာ ၃ ေယာက္ တစု၊ ၅ ေယာက္ တစု၊ ၇ စု ၈ စု ေလာက္ အစုအဖြဲ႔လိုက္ ထိုင္ၿပီး မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲေနၾကတဲ့ လူတခ်ဳိ႕ကို အနီးကပ္ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။
လမ္းေဘးမွာပဲ အားလံုးက လမ္းဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး သံုးစြဲေနၾကတာပါ၊ လမ္းရဲ႕ တဖက္မွာေတာ့ လယ္ကြင္းေတြပဲ ရွိပါတယ္။ သံုးစြဲေနသူေတြတခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေဆးထိုးအပ္နဲ႔ လက္ဖ်ံက ေသြးေၾကာေတြထဲကို ထုိးသြင္းေနတာေတြ႔ရသလို တခ်ဳိ႕က လက္ဖ်ံကို တေဖာင္းေဖာင္း႐ိုက္ၿပီး ေသြးေၾကာ ရွာေနသူေတြကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
တခ်ဳိ႕အစုေတြမွာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ အပ္ကိုကိုင္ၿပီး ေသြးေၾကာထဲ ထိုးသြင္းေနတာကို ေတြ႔ျမင္ရသလို တခ်ဳိ႕အဖြဲ႔ေတြမွာေတာ့ မိတ္ေဆြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ထိုးေနၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ခံုတလံုးကို ေရွ႕မွာခ်ၿပီး လြယ္အိတ္တလံုးနဲ႔ ေဆးေရာင္းေနတဲ့ အမ်ဳိးသား ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဆိုင္ကယ္ေတြကို အကဲခတ္ၾကည့္ေနတာေတာ့ သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕အဖြဲ႔ေတြကေတာ့ သစ္ပင္ကိုမီွၿပီး ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ေနၾကပါတယ္၊ နားလည္သူေတြ ေျပာျပခ်က္အရေတာ့ ေဆးထိုး သြင္း ၿပီးလို႔ ဇိမ္ယူေနတာလို႔ ဆိုပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးေနၾကတဲ့ အစုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ လူအမ်ားသြားလာေနၾကတဲ့ လမ္းျဖစ္လို႔ ရယ္လားမသိ က်ေနာ္တို႔ ဆိုင္ကယ္ ၂ စီးကို အာ႐ုံမထားဘဲ ဇိမ္ယူသူကယူ၊ သံုးဖို႔ျပင္ဆင္ေနတဲ့သူက ျပင္နဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ဟန္ေတာင္ မရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အတန္းလိုက္ ေဆးသံုးစြဲေနတဲ့ အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအဖြဲ႔မတိုင္ခင္ ၄ ေယာက္ တဖြဲ႔ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဆိုင္ကယ္ ကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာကတည္းက အာ႐ုံထားၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာေတြက သူစိမ္းေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ ၄ ေယာက္ အနက္ ၃ ေယာက္ကေတာ့ စူးစူးရဲရဲကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကတာပါ။
သူတို႔ရဲ႕ေဘးမွာလည္း တထြာေလာက္ရွိတဲ့ ဓားတလက္ကိုလည္း ေျမႀကီးမွာစိုက္ထားတာ ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဘက္က သူတို႔ စိတ္ဝင္စားမႈ ေလ်ာ့သြားေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားၿပီး ဟန္မပ်က္ ေနရပါတယ္။
က်န္တဲ့ တေယာက္ကေတာ့ ဒီသံုးေယာက္ကို အကာအကြယ္ယူၿပီး ကန္ေတာ့ပံုျပင္ထားတဲ့ ေငြေရာင္စာရြက္ေလးေပၚမွာ အနီေရာင္ ေဆးျပားကိုတင္ၿပီး ေအာက္က မီးနဲ႔ ႐ႈိ႕ၿပီးေတာ့ ထြက္လာတဲ့ အေငြ႔ေတြကို အေအးေသာက္တဲ့ ပိုက္နဲ႔စုပ္ယူေန တာ ကေတာ့ က်က်နနပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔လည္း သူတို႔ကို စိတ္ဝင္စားဟန္မျပဘဲ ပံုမွန္ျမင္ေတြ႔ေနၾကဟန္ပန္နဲ႔ပဲ ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္ လာခဲ့ပါတယ္။
ေဆးသံုးစြဲသူေတြ မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ ဘက္ကလြဲရင္ ေနာက္ေက်ာဘက္အျခမ္းမွာ လူေနအိမ္ေတြရွိသလို အဲဒီရြာထဲက လူေတြ လည္း သြားလာေနၾကပါတယ္။ အနီးမွာ ရွိေနတဲ့ အိမ္ေတြကေတာ့ သူတို႔ကို အႏၱရာယ္ ျပန္ျပဳႏိုင္တဲ့ အတြက္ တိုင္တန္းတာေတြ မလုပ္ရဲၾကဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
ရြာသားေတြေျပာျပခ်က္ အရေတာ့ ဒီလမ္းေကြ႔မွာ မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းခ်ေနတာ မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္အထိလို႔ သိရၿပီး လက္လုပ္ လက္စား အလုပ္သမားေတြကအစ အလုပ္မသြားခင္ တခ်ိန္၊ အလုပ္ကျပန္လာရင္ တႀကိမ္နဲ႔ ေန႔လယ္ ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ လာၿပီး သံုးစြဲသူရွိၿပီး ဒီေနရာေလးမွာတင္ တရက္ကို သံုးစြဲသူ ၆၀ နဲ႔ ၈၀ အၾကားမွာရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မဂၤလာ ရပ္ကြက္မွာေနထိုင္တဲ့ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ အမ်ဳိးသား တဦးက“ဒါေတြက ငါတို႔ဆီမွာ မျမင္ခ်င္လည္း ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းေပါ့ကြာ၊ သူတို႔အတြက္ေတာ့ ျပႆဒါးေန႔ဆိုတာ မရွိဘူး၊ ေန႔တိုင္းက ရက္ရာဇာေတြခ်ည္းပဲ၊ တခါတေလ စီမံ ခ်က္နဲ႔ ရဲေတြလာတာေတာင္ သူတို႔က ဓားနဲ႔လိုက္ခုတ္တာ၊ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္”လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။
ေနာက္တေန႔ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚက မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲသူေတြ အမ်ားဆံုး လာၿပီးသံုးစြဲၾကတယ္လို႔ နာမည္ႀကီးေန တဲ့ မဂၤလာရပ္ကြက္နဲ႔ ေပါက္ေန ရပ္ကြက္ အၾကားက နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းကို သြားဖို႔ ဓာတ္ပံုကင္မရာနဲ႔ ဗီဒီယို ကင္မရာေတြ ညကတည္း က အားသြင္းၿပီး အဆင္သင့္ ျပင္ထားပါတယ္။
အဲဒီ့ေနရာမွာ လာၿပီးမူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲသူေတြကလည္း အနည္းဆံုး ဓားတေခ်ာင္းေတာ့ ေဆာင္လာၾကေၾကာင္း၊ ေရာင္းခ်သူ တခ်ဳိ႕ကလည္း ေသနတ္ကိုင္တဲ့ သူပင္ရွိေၾကာင္း၊ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္း အနီးမွာေနထိုင္သူေတြတခ်ဳိ႕က သတိေပးတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ကို လံုၿခံဳေရးယူေပးတဲ့ TNLA အဖြဲ႔ဝင္တခ်ဳိ႕ကလည္း အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းေဘးက လယ္သမားတခ်ဳိ႕ကလည္း ဓားကိုင္ၿပီး က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အတူ လိုက္ပါ အကာအကြယ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ လယ္သမားေတြကေတာ့ သူတို႔က စပါးစိုက္ၿပီး စပါးေတြမွည့္တဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲသူေတြက စပါးႏွံေတြကို ကတ္ေၾကးနဲ႔ ျဖတ္ယူေရာင္းစားတဲ့ ဒဏ္ကို မခံႏိုင္လို႔ အခုလိုလိုက္ၿပီး ကူညီတာလို႔ ဆိုပါတယ္။
“စပါးေတြမွည့္တဲ့ အခ်ိန္ ျဖတ္ယူခံရတာ ႏွစ္ေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ဘူးဗ်ာ၊ ဒီလူေတြကို ရဲေတြကလည္း အခုခ်ိန္အထိ မရွင္းႏိုင္ ေသးဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ညဘက္ ဘယ္သြားေစာင့္ရဲမလဲ၊ ဒီၿမိဳ႕ေပၚမွာကေတာ့ တိုင္လည္း ဘာမွမထူးဘူးေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒါကို ေဖာ္ထုတ္ေပးမယ့္ လူေတြကို က်ေနာ္တို႔က ကူညီမယ္”လို႔ လိုက္ပို႔တဲ့ လယ္သမားတဦးက ေျပာျပပါတယ္။
နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းကို မထြက္ခြာခင္မွာေတာ့ လံုၿခံဳေရးယူေပးတဲ့သူေတြက အသြားလမ္းမွာ ဓာတ္ပံုနဲ႔ ဗီဒီယို ကင္မရာေတြကို ထုတ္ၿပီး မ႐ုိက္ဖို႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ယူေဆာင္လာဖို႔ သတိေပးပါတယ္၊ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲသူေတြနဲ႔ ေရာင္းဝယ္သူေတြ အင္အားမ်ားတဲ့အတြက္ ႐ိုက္ ယူတာကို ေတြ႔သြားရင္ အျပန္လမ္း ပိတ္သြားမွာကို သူတို႔လည္း စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။
တလမ္းလံုးက မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းခ်ေနတာေတြ၊ သံုးစြဲေနတဲ့ သူေတြကိုေလ့လာ မွတ္တမ္းယူၿပီး အျပန္လမ္း ေျပးလို႔ လြတ္ႏိုင္ တဲ့ ေနရာေရာက္မွ ထုတ္႐ိုက္ဖို႔ သတိေပးတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔လည္း ဓာတ္ပံုနဲ႔ ဗီဒီယို ကင္မရာေတြကို လံုလံုၿခံဳၿခံဳ သိမ္းဆည္းၿပီး ယူလာခဲ့ပါတယ္။
နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းကို အေရာက္မွာေတာ့ ေခ်ာင္းရဲ႕ တဖက္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့ ဝါး႐ုံေတြ၊ သစ္ပင္ၿခံဳႏြယ္ေတြ၊ ကမ္းပါးရံေတြနဲ႔ ေက်ာက္ခဲ ေက်ာက္တံုးေတြကို အမွီျပဳၿပီး မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ဳိးစံု သံုးစြဲေနၾကသူေတြကို အစုလိုက္၊ အစုလိုက္ ေခ်ာင္း႐ုိးတေလွ်ာက္မွာ ေတြ႔ရတာ ဟာ ပ်ံက်ေစ်းတန္းေလးတခုလို ေတြ႔ျမင္ ရပါတယ္။
ေရာင္းခ်သူေတြနဲ႔ သံုးစြဲသူတခ်ဳိ႕ကေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေခ်ာင္းေဘာင္ေပၚမွာ တန္းစီၿပီး ေလွ်ာက္သြားတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေတြကို အကဲခတ္ၿပီး ၾကည့္ေနတာ သတိထားမိေပမယ့္ စိတ္ဝင္စားဟန္မျပဘဲ ေလ့လာရင္းနဲ႔ ေလွ်ာက္သြား ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ မ်က္ကြယ္ေနရာ အေရာက္မွာေတာ့ ဓာတ္ပံုနဲ႔ ဗီဒီယို ကင္မရာေတြကို ထုတ္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ျဖစ္ပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းတဲ့သူေတြကေတာ့ ကြမ္းယာခုံေလာက္သာရွိတဲ့ ၂ ေပ ၄ ေပေလာက္ရွိတဲ့ ခံုကို မိုးကာစေတြနဲ႔ ကာရံၿပီး ေရာင္းခ်ေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရၿပီး အဲဒီခံုေဘးေတြမွာလည္း ဝယ္သူေတြ၊ သံုးသူေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္၊ ေခ်ာင္း႐ုိး တေလွ်ာက္လံုးမွာဆိုရင္ စုစုေပါင္း ေရာင္းသူ၊ ဝယ္သူ ဦးေရ အနည္းဆံုး ၅၀ အထက္မွာ ရွိၿပီး တရက္လံုး ဝင္ထြက္သံုးစြဲေနသူ အေရအတြက္ကေတာ့ ရာဂဏန္း အထက္မွာ ရွိတယ္လို႔ ေနစဥ္ျမင္ေတြ႔ေနရသူေတြက ေျပာျပလို႔ သိရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အမ်ားဆံုးလာၿပီး သံုးစြဲေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘိန္းျဖဴနဲ႔ ျမင္းေဆး ေခၚ WY တံဆိပ္ စိတ္ၾကြေဆးေတြ ျဖစ္ၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဘိန္းျဖဴကေတာ့ ေဆးထုိးအပ္ စလင္းေသး တခုကို က်ပ္ ၁၅၀၀၀ ဝန္းက်င္မွာရွိၿပီး ျမင္းေဆးကေတာ့ ၁၀၀၀၊ ၁၅၀၀၊ ၂၀၀၀ ဆိုၿပီး သံုးမ်ဳိးရွိပါတယ္။ သံုးစြဲသူေတြထဲမွာ ရဲဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕ေတာင္ ညေနပိုင္းေတြမွာ အရပ္ဝတ္နဲ႔ လာသံုးတာ ရွိတယ္လို႔ မ်က္ျမင္ေတြက ေျပာပါတယ္။
ေဆးေရာင္းခ် ေနသူေတြ၊ သံုးစြဲေနသူေတြရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြကို က်ေနာ္တို႔က အျပန္လမ္းမွာ ႐ုိက္ကူးဖို႔ ျပင္လိုက္ၿပီးေတာ့ အတူပါလာတဲ့ ဗီဒီယို သတင္းေထာက္ကေတာ့ ဗီဒီယိုကင္မရာကို ပဝါအညဳိစနဲ႔ ပတ္ၿပီး ခ်ဳိင္းမွာညွပ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သံုးစြဲေနသူ ေတြရွိေနတဲ့ ေနရာေတြကို တဘက္ ေခ်ာင္း ေဘာင္ေပၚကေန လမ္းေလွ်ာက္သြားေနရင္းနဲ႔ ႐ိုက္ယူ ပါတယ္။ ဓာတ္ပံုကင္မရာ က ေတာ့ လံုးဝ ထုတ္႐ုိက္ဖို႔ မလြယ္ကူတဲ့အတြက္ မူလအတိုင္းပဲ သိမ္းၿပီးယူသြားရပါတယ္။
အျပန္မွာေတာ့ ဓာတ္ပံု ကင္မရာ ထုတ္မ႐ိုက္ျဖစ္တာကလြဲလို႔ အသြားကထက္ ေစ်းတန္းတခုလံုးကို ရဲရဲၾကည့္ၿပီး ေလ့လာျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကို ေဖာ္ျပဖို႔အတြက္ ဓာတ္ပံုလိုအပ္တာေတာ့ အေသအခ်ာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးထြက္ေပါက္ အေရာက္မွာေတာ့ ဓာတ္ပံုကင္မရာကို ထုတ္ၿပီး မ်က္ကြယ္ကေန ႐ိုက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမင္ကြင္း ေကာင္းေကာင္း မရတာနဲ႔ ေပၚတင္ အေနအထားနဲ႔ပဲ ထ႐ိုက္လိုက္ေတာ့ ေရာင္းခ်သူေရာ၊ သံုးစြဲေနသူေတြေရာ ျမင္ကုန္ၿပီး အလန္႔တၾကားျဖစ္ကုန္ပါတယ္။
သံုးစြဲသူေတြက “ဟိုမွာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနတယ္”ဆိုၿပီး စေျပာလိုက္ရာကေန သိသြားတာပါ။ ေရာင္းခ်သူတဦးကေတာ့ မိုးထားတဲ့ ထီးအျပင္ဘက္ကို ေခါင္းထြက္ၿပီး လွမ္းေအာ္ေျပာပါတယ္။ “႐ိုက္စမ္းပါ၊ မင္းတို႔ ႀကိဳက္သေလာက္ ႐ိုက္စမ္းပါ၊ မင္းတို႔ အဲဒီလို႐ိုက္ေလ ငါတို႔က ႀကိဳက္ေလပဲ”လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဘာသေဘာနဲ႔ ေျပာတာလဲမသိေပမယ့္ ေစာင့္ေနတဲ့ လူတေယာက္ကေတာ့ ဓားတိုတလက္နဲ႔ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းကို ျဖတ္ၿပီး တက္ လာပါတယ္၊ အနားေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ကာကြယ္ေပးထားသူေတြက စုလာတဲ့အတြက္ လမ္းေၾကာင္းလႊဲၿပီး ထြက္သြားပါတယ္။
ဓာတ္ပံု မွတ္တမ္းတင္တာကို သိသြားတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဒီၿမိဳ႕ေပၚမွာ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ေနလုို႔ မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ စိုးရိမ္မႈေတြ ျဖစ္ လာတာေၾကာင့္ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚကေန အျမန္ဆံုး ထြက္ဖို႔ ကားတစီး ငွားလိုက္ပါတယ္။
နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚက မထြက္ခင္အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ဒီလိုမူးယစ္ေဆးဝါးေတြ ေစ်းေရာင္းသလို တရားဝင္ ေရာင္းခ်ေနတာ လြတ္လြတ္ လပ္ လပ္ သံုးစြဲခြင့္ရေနတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ၿမိဳ႕ေပၚက အစိုးရ မူးယစ္ႏွိမ္ႏွင္းေရး အဖြဲ႔ေတြကို ထိပ္တိုက္သြားေမးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထား ေပ မယ့္ နာရီပိုင္းအတြင္း ဒီၿမိဳ႕ကထြက္ဖို႔လိုတာနဲ႔ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါ့အျပင္ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚမွာ တရားဝင္ေရာင္းခ်ခြင့္၊ သံုးစြဲခြင့္ရသလို ေပၚေပၚတင္တင္ ေရာင္းေနတဲ့ အဓိကေနရာ သံုးေနရာထဲက တေနရာက်န္ေနပါေသးတယ္။ အဲဒီေနရာကေတာ့ မဂၤလာ ရပ္ကြက္ရဲ႕ ကြက္သစ္ပိုင္းမွာပဲျဖစ္ပါတယ္၊ ရတဲ့ အခ်ိန္ေလးထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ အဲဒီေနရာကို ဆိုင္ကယ္တစီးနဲ႔ အေျပးသြားၿပီး ႐ုိက္ကူးျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။
အဲဒီေနရာမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔သြားတဲ့အခ်ိန္ သံုးစြဲေနတဲ့လူ ၃ စုေလာက္ပဲေတြ႔ရပါတယ္၊ စုစုေပါင္း လူ ၁၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္သြားတာ ေနာက္က်သြားတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီရပ္ကြက္က မ်က္ျမင္ေတြေျပာျပခ်က္အရ အခုျမင္ ေတြ႔ေနရတဲ့ လူအေရအတြက္ဟာ အနည္းဆံုးလို႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီျမင္ကြင္းကို ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ မဂၤလာရပ္ကြက္သား တဦးကေတာ့“ဒီေနရာကေတာ့ မနက္ပိုင္း တခ်ိန္ေလာက္နဲ႔ ညေန ပိုင္း တခ်ိန္ေလာက္ေတာ့ လူစည္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ဆို အနည္းဆံုး ပံုမွန္ လူ ၃၀ အထက္မွာရွိတယ္၊ အဲဒီအထဲမွာ ကေလး ေက်ာပိုးၿပီး ေဆးလာလာသံုးေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီး ၂ ဦးေတာင္ပါတယ္”လို႔ ေျပာပါတယ္။
အခုျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရာင္းသလို၊ ပ်ံက်ေစ်းေလးေရာင္းသလို မူးယစ္ေဆးဝါး ေတြကို ေပၚေပၚ တင္တင္ အစုအဖြဲ႔လိုက္ ေရာင္း၊ ဝယ္၊ သံုးစြဲေနၾကတဲ့ ေနရာေတြရွိသလို အိမ္ေတြမွာ သြားဝယ္ယူလို႔ရတဲ့ ေနရာေတြလည္း ရွိတယ္ လို႔ ၿမိဳ႕ခံေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးဝါးေတြ တရားဝင္လိုမ်ဳိးေရာင္းခ်၊ သံုးစြဲခြင့္ရေနမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႔ေတြ ကိုယ္တိုင္ ပါဝင္ပတ္သက္ေနတယ္လို႔ ၿမိဳ႕ခံေတြရဲ႕ စြပ္စြဲသံေတြကိုလည္း ၾကားခဲ့ရပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းခ်သူေတြ၊ သံုးစြဲသူေတြ ေပါမ်ားလာတာနဲ႔အမွ် ၿမိဳ႕ေပၚမွာ အက်င့္စာရိတၱ ပ်က္ျပားတဲ့ လူေတြလည္း ေပါမ်ားေနတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ေပၚက အိမ္ေတြဆိုရင္ သူခိုးရန္ေၾကာက္ရလို႔ သူတို႔အိမ္ေတြမွာ ဒဏ္အိုး၊ ဒဏ္ခြက္ေတြက အစ ဆိုင္ကယ္၊ ကား အဆံုး အလြယ္တကူမထားရဲဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းခ်၊ သုံးစြဲမႈေတြ တြင္က်ယ္ေနတဲ့ နမ္းခမ္းၿမိဳ႕ကို အစိုးရ အဖြဲ႔အသီးသီးက အဓိက အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ မူးယစ္ႏွိမ္ႏွင္းေရး တပ္ဖြဲ႔ေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ပန္းေဆး ျပည္သူ႔စစ္ တပ္ဖြဲ႔ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ပန္းေဆး ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ဦးေက်ာ္ျမင့္ ကေတာ့ လႊတ္ ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တဦးလည္း ျဖစ္သလို နယ္ေျမအတြင္း ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈ၊ မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်မႈေတြနဲ႔ သတင္းထြက္ေနသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အခုတေလာ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြေၾကာင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကို လံုၿခံဳေရး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ခ်ထားေပမယ့္ မူးယစ္ ေဆးဝါး ေရာင္းတဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ “ရက္ရာဇာ” က်ေနၿမဲပါ။ ၿမိဳ႕ခံေတြအေနနဲ႔ ဒီျမင္ကြင္းေတြကို ဆက္လက္ ျမင္ေတြ႕ေနရဆဲ ျဖစ္သလို အာဏာပိုင္ေတြအေနနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ အေရးမယူႏိုင္တာလဲ ဆိုတာကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းေနပါတယ္။ ။
[နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းေဘးမွာ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲေနၾကသူမ်ား (ဓာတ္ပံု - ေက်ာ္ခ / ဧရာဝတီ)
ဧရာဝတီ
