၁၊ ၁၀၊ ၇၀ ေန႔က ထုတ္ေ၀ေသာ အုိးေ၀ဂ်ာနယ္ပါ ေမာင္လူေခ်ာ၏ ေဆာင္းပါးမွ ဆရာသန္းထြန္း၏ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုကို ျပန္လည္အသံဳးျပဳထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ကဲ … စာဖတ္ ပရိသတ္ တို႔ေရ …တစ္ခါလာလည္း ျပည္သူ႔ ဘက္သား တုိ႔ဘက္သား၊ တစ္ခါ လာလည္း ျပည္သူ သာလွ်င္ အာဏာရွင္လို႔ ေျပာေျပာ ေနရ လြန္းလို႔ ေမာလွၿပီ။ မေျပာရင္ မသိတဲ့ သူေတြ ရွိလို႔လည္း ဆက္ေျပာ ေနရတယ္ မွတ္ပါဗ်ာ။ ဒီေတာ့ အလွည့္ အေျပာင္း ေလးလည္း ျဖစ္ေအာင္၊ ဆိုေတာ့ ဘယ္ဘက္ကို လွည့္ၾက မတုန္းဗ်ဳိ႕။
တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ စိတ္ေမာစရာ၊ စိတ္ပင္ပန္း စရာေတြၾကား ေမာပန္း ေျဖစ ရာမ်ား ဆိုၿပီး ဟိုဘက္ နည္းနည္း တိုးလုိက္ ၾကရ ေအာင္လား။
ပရိသတ္ေရ … ဒီလပိုင္းထဲ တုိ႔ဗမာကြလို႔ လက္သီးေထာင္၊ အာေခါင္ျခစ္၊ နဖူးေၾကာေတြ တင္းတင္း လာေအာင္ ဂုဏ္ယူ ၀င့္ႂကြား ခ်ီးက်ဴး စကား ေျပာရမယ့္ ကိစၥေတြ ရွိေနတယ္ မဟုတ္လား ကြယ္႐ို႕။ စုတ္လုိက္ တာမွ လြန္ေရာ၊ ခ်ာလိုက္တာမွ ကမ္းကို ကုန္ေရာ ဆိုတဲ့ အ၀ိုင္းေလး လည္တယ္ လည္တယ္နဲ႔ ဖြတ္ကလိ ဒဂၤါး (ဆရာ အီၾကာ ေကြးေရ …ဆရာ့ စကား ခိုးသံုး တယ္လုိ႔ မထင္ဘဲ မွ်ေ၀တယ္လို႔ သေဘာ ထားေပးပါ) ပါပါ သြားတဲ့ ပံုပ်က္ ပန္းပ်က္ အင္တာနက္နဲ႔ အားေပး လိုက္ၾက ရတာ တို႔ျမန္မာေတြ ကမၻာ့ အလယ္ ၀င့္ထည္ ခဲ့တယ္ မလား။ ဘာတဲ့ ဆုကေလးေတာင္ ႏွစ္ခု ပိုက္ သူက ပိုက္၊ ေလးခု ပိုက္သူက ပိုက္နဲ႔ ပြဲျပန္ ေၾကာ့ေၾကာ့ ျဖစ္ခဲ့ ပံုမ်ား မ်က္ျမင္ မဟုတ္ လားဗ်။ ဘယ္သူ ေတြမ်ား ပါလိမ့္လုိ႔ ဆိုၿပီး ေတြးမေနနဲ႔၊ အခ်ိန္ ကုန္တယ္။ သူတုိ႔ ေလးေတြက ျမန္မာ့ ဂုဏ္ေဆာင္ အလွမယ္ ေတြေလ။
တို႔ေရႊျမန္မာ ေတြမ်ား အားေပးခ်က္ ကမၻာ ကေတာင္ ေဘးထြက္ထိုင္ သြားေစ တယ္မလား။ ဘာအက္သစ္၊ ညာအက္သစ္၊ ဘာက်င့္၀တ္၊ ညာက်င့္၀တ္ေတြ လာမေျပာနဲ႔၊ ရဘူး။ တို႔ကေတာ့ အႏိုင္ ရဖုိ႔ပဲ ဆိုၿပီး ရွိရွိ သမွ် ကြန္ပ်ဴတာေတြကို ရီဖလက္ရွ္လုပ္၊ အျပန္အလွန္ ဘုတ္လိုက္ ၾကတာ။ မဘုတ္တဲ့ လူေတာင္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ မရိွဘူး ဆုိၿပီး လွည့္ေငါက္ လိုက္ေသး တယ္မလား။ …ဒီေလာက္ေတာင္ အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ျဖစ္မွေတာ့ တို႔ျမန္မာ ႏုိင္ၿပီ တို႔ျမန္မာ ႏုိင္ၿပီ ဆုိၿပီး ဂုဏ္ယူ လိုက္ရတာ နဲ႔တင္ တန္တယ္ေဟ့။
ေဟာ … ေနာက္ထပ္ ဂုဏ္ယူ စရာေလး လာျပန္ ၿပီေဟ့…။ ေရွ႕က မယ္မေလး ေတြကို အားက်လို႔ ေနာက္ထပ္ ထပ္လာျပန္ ၿပီဗ်ာ။ ကဲ… ၀ိုင္းအုပ္ မလား … အဲ ေလ … မွားလို႔ … ၀ိုင္းဘုတ္ ၾကဦး မလားပဲ။ ကေလးေတြ ဆိုဆို ေနသလို ဘူေလးလဲ … ဘူေလးလဲ။ ဒါနဲ႔ ဘယ္ႏုိင္ငံက ဘယ္ပြဲမွာ ၿပိဳင္မွာ တုန္း။ ႏုိင္ငံေတြ၊ လူေတြ ေဘးခ်ိတ္။ တို႔ျမန္မာေတြ က်န္တဲ့ ေနရာ ေအာက္တန္း က်ခ်င္က်၊ ဒီေနရာေတာ့ မႏုိင္ ႏုိင္ေအာင္ ဘုတ္ျပ လိုက္ဦးမယ္။ ကဲ…ေျပာ …ဘူေလးလဲ … ဘယ္မွာ ၿပိဳင္မွာလဲ။
ဘာ.. Xinning မွာ…။ ဒါဆုိရင္ ေဆြမ်ဳိး ေပါက္ေဖာ္ တ႐ုတ္ ေတာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံေပါ့ …၊ တို႔မ်ား ေရႊလူမ်ဳိး ေတြက ေပါက္ေဖာ္ တ႐ုတ္ ရယ္လို႔ ဆုိလုိက္ တာနဲ႔ တီေကာင္ကို ဆားတို႔ သလို တြန္႔ခနဲ တြန္႔ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္ တတ္တာ (သင္း) ဒင္းေလး မသိ ေလေရာ့ သလား။ ထားေခ်ဦး။ မေတာ္ တေရာ္ စိတ္ေတြ ထားေနရင္ျဖင့္ တုိ႔ေရႊ ျမန္မာေလး အားငယ္ ေလမယ္ဟဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ကေလး ျပန္သြင္း လုိက္ဦးမွ…။ တို႔ မ်ား မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ေပ်ာက္ေအာင္ေတာ့ လုပ္နဲ႔။ ခ်စ္လြန္းလို႔ (ညည္းကို ေျပာတာ မဟုတ္၊ တို႔ျပည္ႀကီးကို ခ်စ္တာေနာ္) ဘုတ္မလား စဥ္းစားၿပီး ေမးျမန္း မိပါတယ္။ ငါးပါးတင္ မက သံဃာ စင္ပါ ေမွာက္မယ့္ ကိန္း။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာပံု ဆိုပံုေလးက သင္းပါ့၊ ဒါတင္လား မဟုတ္ျပန္ ဘူးေနာ့္ …။
ခရီးသြား မယ္ေလး လုပ္မယ္္ ဆိုေတာ့ ျမန္မာ ဟန္ပန္ ျမန္မာ ဆန္ဆန္နဲ႔ ၀ါ၀ါ ေတာက္ေလး ၀တ္တုန္းက တို႔မ်ားက မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ အားနဲ႔ တို႔ျမန္မာေဟ့ ဆိုၿပီး ဘုတ္လိုက္ မဟဲ့ … (စိတ္ထဲ ေတြးမိတာ ေလးေနာ္၊ အတည္ မယူ နဲ႔ဦး)။ ေၾသာ္ …ေနာက္တစ္ဖန္ ထြက္လာ ျပန္ေတာ့လည္း တစ္မ်ဳိးေလး ရင္သပ္ ႐ႈေမာ ရျပန္ ေကာငဲ့။
““ပုလဲေပါက္ ၀တ္စံုတိုေပၚ စကပ္ဟန္ ပ၀ါ ပတ္ပါလုိ႔ ျမဴးလွတဲ့ ဟန္ ”” လို႔ပဲ ေျမႇာက္ေပး ရမလား မသိ။ တစ္မ်ဳိး ၾကည့္ေကာင္း ျပန္ေကာဗ်ာ။ ဘုတ္ဦးမွာ …ဘုတ္ဦးမွာ (၆၀ ရာခိုင္ ႏႈန္းေတာ့ ေသခ်ာ ၿပီေဟ့ …က်န္တဲ့ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက အင္တာနက္ေပၚ မူတည္ တယ္ေနာ္။)
ဇာတ္လမ္းက ေကာင္းဆို အေရးက ဒိန္းေဒါင္း ဖ်က္ၿပီ …(မီးျပတ္တာ မဟုတ္ ဘူးေနာ္၊ တုိ႔ျမန္မာျပည္က အေရး ဆိုရင္ မီးက ျပတ္တတ္ လြန္းလို႔ အထင္ေတာ္ မွားေန ဦးမယ္)။ ၿဖဳန္းခနဲ ဒိုင္းခနဲ လက္ပန္းေတာင္း ေရာက္သြား သလုိ လင္းခနဲ ရွင္းခနဲ ျဖင္းခ နဲပဲ။ လင္းခနဲ ရွင္းခနဲက စကၡဴ အာ႐ံုမွာ ျဖစ္တာေနာ္ …၊ ျဖင္းခနဲ ဆိုတာက တို႔မ်ားရဲ႕ ေရႊမ်က္ႏွာ ေတာ္ကို ေျပာတာဗ်။
၁၉၇၀ တုန္းက အုိးေ၀ ဂ်ာနယ္ ဖတ္လိုက္ ရသလို ပါပဲလား။ ေမာင္လူေခ်ာ ရဲ႕““ ဓာတ္ပံု သတင္းေထာက္၏ ရွာပံုေတာ္ ”” ေဆာင္းပါးထဲ ကလို ““ ထူးထူး ဆန္းဆန္း အလွမယ္၏ ထဘီ လဲခန္းတြင္ ””၊ ““ မယ္ဗမာ ၏ ေနာက္ၾကည့္ အလ ွ””၊ ““ တင္တင္မူကို ေနာက္က ၾကည့္ေတာ့ ””၊ ““ ခုတင္ ေပၚမွ ပုဇြန္ ထုပ္ႀကီး”” စတဲ့ စတဲ့ စာတန္းထိုး ေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံု ေတြက ကြင္းခနဲ ကြက္ခနဲ ပါခဲ့ ဖူးတာ မဟုတ္လား ပရိသတ္ရဲ႕ …။
မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ေလး ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္နဲ႔ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ား ေရာက္သြား ေလသလား မသိ။ ျမင္သမွ် ရင္၀ကို အင့္ခနဲ အင့္ခနဲ ေဆာင့္ေဆာင့္ ထိုးလိုက္ သလို ပါပဲ ကြယ္႐ို႕။ ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ …(သင္း) ဒင္းေလး ေတာ့မသိ၊ ကိုယ္ေရႊ သတင္းေထာက္ ေတြရဲ႕ ကင္မရာ ကေတာ့ ေျဖာင္းခနဲ ေျဖာင္းခနဲပဲ။ (ေျဖာင္းခနဲ ဆိုလို႔ တစ္မ်ဳိးေတာ့ မထင္ လိုက္ပါနဲ႔။ မီးအား ေကာင္းေကာင္းသံုး ႐ိုက္ၾက ေလေတာ့ ဒီ အသံ ထြက္လာ တာဗ်)
ဘုရားလည္း စူးရ ေစရဲ႕ …ေျမႀကီး လည္း မ်ဳိရ ေစရဲ႕ …တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ ဒီေမာင္ မျမင္ ဖူးတာ ေတြခ်ည္း ျမင္လိုက္ ရတယ္။ အဟီး…။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ႀကီးကို ေရကူးကန္ အလား ေအာက္ေမ့ၿပီး ခရီးသြား မယ္ေလး ထြက္လာ ပံုမ်ား ဟာခနဲ ဟင္ခနဲ၊ ရဲခနဲ ၿဗဲခနဲကို ျဖစ္သြားတယ္ မလား။ ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ … ငယ္ငယ္က အစ္ကို ႀကီးမ်ား လူႀကီး မသိေအာင္ ခိုးခိုး ဖတ္ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံျခားထုတ္ မဂၢဇင္း ထဲက လိုပဲ။
ေတာ္ၿပီ …ေတာ္ၿပီ …။ နဂိုကမွ တို႔ေရႊျမန္မာေတြ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ျပင္းတယ္ဟဲ့ ဆိုၿပီး အင္တာနက္ ကေန ဖြတ္ကလိ ဒဂၤါး ကုန္ခ်င္ သေလာက္ကုန္ ဘုတ္လိုက္ မဟဲ့ ဆိုတဲ့ စိတ္ေလး တင္းပုတ္နဲ႔ ထုခံ ရပါ ေလေကာ။ တင္းပုတ္ ဆိုလို႔ တို႔မ်ား အိမ္က အိမ္သူကို ျမင္ေယာင္ ေနသလား၊ ဒီေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ရ လားလို႔ မယုိး စြပ္လိုက္နဲ႔။ အမ်ဳိးခ်စ္တဲ့ စိတ္ကို တင္းပုတ္နဲ႔ ညႊန္းလိုက္ တာပါဗ် …။
ၿပိဳင္ပြဲ စတိတ္စင္ ေပၚက်မွ ရွိသမွ် အကုန္ ထုတ္ျပရမယ့္ ဟာႀကီး သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ထုတ္ျပ လိုက္ေတာ့ အရပ္ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ေအာက္ဖဲမ်ား ထုတ္႐ႈိးေလး သလားပဲ။ ရဘူး …ရဘူး …(ႏႈတ္ခမ္းကို ေရွ႕ တစ္လံေလာက္ ေထာ္ၿပီး ေျပာတဲ့ အသံနဲ႔)။ ဒါမ်ဳိး ကေတာ့ ရဘူးပဲ။ မ႐ိုုး မသားနဲ႔ ျမန္မာေဟ့ ဆုိရင္ ဘုတ္ကေလးမ်ား ခိုးခိုး ေပးတဲ့ စိတ္က ဒါက်ေတာ့ လက္ခံ ဘူးေနာ္။ ျမန္မာ ဆိုတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ခံ ေလးကို ဟီရိနဲ႔ ၾသတၱပၸ ဆိုတဲ့ မန္းကြင္း ေလးက ခ်ည္ထား တာဗ် … ဒါေလးက နင္ မွားမယ္ဟဲ့ ဆုိၿပီး သတိေပးတဲ့ ဟန္နဲ႔ တင္းတင္း လာေတာ့ ေပးဘူးဗ်ာ။
ဘယ္ႏွယ့္ … ေပါက္ေဖာ္ႀကီးတို႔ ႏုိင္ငံ ေရာက္မွ ၿပိဳင္ပြဲ နည္းလမ္းေလး အတိုင္း လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေပါ့ေလ။ ခုမ်ား ေတာ့ဗ်ာ … ““ လုပ္ခ်က္က နာ”” လို႔ပဲ ေျပာရ မလို။ တုိ႔ေရႊျမန္မာ ေတြမ်ား မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ အျပည့္နဲ႔ ျမန္မာျပည္က ဘယ္သူ ၿပိဳင္ၿပိဳင္ ေတာင္ဘက္က ပိတ္ ေျမာက္ဘက္က ဘုတ္၊ ေရွ႕ဘက္က ပိတ္ ေနာက္ဘက္က လွည့္အုပ္ … အဲေလ …လွည့္ဘုတ္မယ့္ သူေတြပါ။ ဒါေပသိ အဘယ္ ေၾကာင့္ရယ္ မသိ … မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ သဒၶါ စိတ္ေလး ေပ်ာက္သြားေလ သတည့္ေလ။
လုပ္ခ်င္ ရင္လည္း လုပ္ေပါ့ ညီမငဲ့ … သို႔ေပသိ ေရွ႕ေရွ႕က မယ္ေလးမ်ား ျဖစ္တဲ့ ““ခင္”” မမ မ်ား လုပ္သြား ပံုေလး နမူနာ ယူလုိက္ ရင္ျဖင့္ ဘုတ္ျဖစ္ ဦးမွာ၊ ဘုတ္ဦး မွာပါပဲ။ ဒါနဲ႔မ်ား စကားမစပ္ ညီမငယ္ရဲ႕ နည္းကိုမ်ား ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ မယ္ေလးမ်ား နမူနာ ယူၾက ရင္ျဖင့္ အုိးေ၀ မဂၢဇင္း ေဆာင္းပါးထဲက အယ္ဒီတာ မင္းက သတင္းေထာက္ကို ေငါက္ငမ္းဟန္ ေလးနဲ႔ …။
““မင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ အသံုး မက်တဲ့ အေကာင္ပဲ၊ တင္တင္မူလို မ်က္ႏွာ လွတဲ့ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ကို ေနာက္က႐ိုက္ လာတာ အံ့ၾသ ပါရဲ႕ကြာ၊ ခါးေသး ရင္ခ်ီ တင္ပါးဆံု ႀကီးႀကီးနဲ႔ ကိုယ္လံုး ေပၚတာမ်ဳိး က်မွ ေနာက္က ႐ိုက္ရ တာကြ””
ေအာင္ထြန္းလင္း(ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္)
.jpg)
