ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ျပႆနာ သိသိသာသာ ခ်ာတူးလန္လာတာ “၁၉၈၈”
ေနာက္ပိုင္းလို႔ပဲ အၾကမ္းဖ်ဥ္းေျပာရမလိုပဲ၊ လူတိုင္းသိေနတာပဲဥစၥာ၊ ၾကာေလခ်ာေလပဲ၊ လက္ရိွ
ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမင္းမ်ားကလဲ ဒမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိစၥႀကီးဇယားရႈတ္ေနေတာ့ ဒီ
ကိစၥေတြထည့္မတြက္အားရွာပါဘူး၊ သူတို႔ခမ်ာလဲ လွည္းက်ိဳးႀကီးထမ္းေနရတာ ေညာင္းလွေရာ့
မယ္။
အဲေတာ့ ျပည္သူျပည္သားေတြဟာမမာ မက်န္းျဖစ္ၿပီေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ ရိွတာေလး ေပါင္ႏွံေရာင္းခ်
ေရာင္းစရာမရိွေခ်းငွားၿပီး ေခတ္ေပၚ ပရိုက္ဗိတ္ ေဟာ္စပီတယ္ ေတြ လစ္ၾကရတာပဲ၊ နည္းနည္း
ဝက္ေထာတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘန္ေကာက္တုိ႔ အဂၤလန္တို႔လစ္ၿပီး ကုၾကတာပဲ ဟိုမွာက ပိုေသ
ခ်ာတယ္။
ကိုယ္က ကိုယ္တုိင္သာခုထိ ေဆးရံုမတက္ဖူးေသးတာ၊ (ဘယ္ေတာ့တက္ရမယ္ေတာ့မသိ ) ..
ညာတကာနင္းစ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း သဂၤဟမမာမက်န္းကိစၥ သြားရင္းျပဳရင္း မဟာရန္ကုန္ေရႊၿမိဳ႕
ေတာ္ႀကီးတစ္ဝွမ္းကအႏီွး ပရိုက္ဗိတ္ ေဟာ္စပီတယ္ေတြ အကုန္ အစံုအေစ့ေရာက္ဖူးတယ္။
ပရိုက္ဗိတ္ေဟာ္စပီတယ္ႀကီးေတြဆိုတာကလဲ လည္လည္ဝယ္ဝယ္ေဒါက္တာႀကီးေတြနဲ႔ ဓနရွင္
ေတြ ေပါင္းဖြင့္ထားၾကတာကအမ်ားသားကလား၊ အခ်ဳိ႕ဝန္ေဆာင္မႈ သာယာေပမယ့္ အေတာ္ကို
ရွားပါတယ္၊ ထံုးစံအတိုင္းမိရိုးဖလာအက်င့္က ေအာက္ဖိ အထက္ဖား ဇယားကႏြယ္ေနေသးျပန္
တာတစ္ေၾကာင္းဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈညံ့ဖ်င္းတာ တစ္ေမွာက္တို႔ေၾကာင့္ သိပ္ေတာ့ စြံလွတယ္ မ
ဟုတ္ဘူး၊ဒါက ဝန္ထမ္းေတြ အပိုင္း။
ေနာက္တစ္ပိုင္းကေဒါက္တာႀကီးမ်ား ေဒါက္တာမႀကီးမ်ား အပိုင္း၊ ရိွသမွ် ေခတ္ေပၚ ပရိုက္ဗိတ္
ေဟာ္စပီတယ္ႀကီးေတြမွာကပ္ထားတဲ့ ေဒါက္တာစာရင္းေတြၾကည့္လုိက္၊ ဒီ ဆရာဝန္ ဆရာဝန္
မႀကီးေတြခ်ည့္ပဲ၊ပတ္လည္ လွည့္ထိုင္ေနၾကတာ၊ ေဟာ္စပီတယ္၏ ႀကီးမားခန္႔ညားထည္ဝါ ပံုနဲ႔
ဝန္ေဆာင္မႈကြာျခားပံုေၾကာင့္သာ ေစ်းႏႈန္းကြာသြားမယ္၊ ဒီဆရာဝန္ေတြခ်ည့္ပဲ။
ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ားရိုးရာနတ္ကႏၷား ၃၇ မင္း က ခုန္ ပြဲမ်ားလိုပဲ၊ ဟိုကႏၷားလဲ ကိုႀကီးေက်ာ္
မမႏွဲ ဒီကႏၷားမလဲ ကိုႀကီးေက်ာ္ မမႏွဲ လိပ္ျပာပူးကပ္ေနသလိုပဲ၊ ဆရာဝန္ႀကီးေတြ ရိွသမွ်ပရိုက္
ဗိတ္ ေဟာ္စပီတယ္ အကုန္ပတ္ ေမႊေနေတာ့တာ ။
သမားေတာ္ႀကီးေတြခမ်ာေတာ့နိပြန္မာစတာအက်ကားႀကီးကားခန္႔ေတြနဲ႔ မဟာရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကား
အပိတ္အညွပ္ေတြၾကားထဲေဟာ္စပီတယ္ပတ္ေနရရွာတာ လြယ္ေတာ့မလြယ္ရွာဘူး။
လူနာတစ္ဦးလွ်င္ အလြန္႔အလြန္ဆံုး မိနစ္သံုးဆယ္ေလာက္ပဲ စမ္းသပ္ႏိုင္ရွာတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကၽြမ္း
က်င္ ပါးရည္ႏွပ္ရည္ရိွတဲ့ေဒါက္တာႀကီးေတြ ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ေရာဂါ ထူထူ ဆယ္မိနစ္ပဲ၊
ေစတနာအလြန္ပါတဲ့ဆရာဝန္ႀကီးေတြရိွသလို အနာတျခား ေဆးတျခား ေရာဂါဝါးတားတားေတြ
မ်ိဳးလဲ ရိွေသးးးေဟးး ေဟးး၊ ေၾသာ္ ဆရာဝန္လဲ လူပဲ ေရာဂါ အေျဖရွာတာ သူတစ္ေယာက္ထဲမွ
ရွာမရတာ၊ဆီးစစ္၊ ေသြးစစ္၊ ဓါတ္မွန္ရိုက္၊ အာထရာေဆာင္းဖတ္ နဲ႔ အႏီွး ရီဇတ္တြ တက္လာမွ
ေဘာပင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္တြက္ခ်က္ အေျဖထုတ္ရတာ၊ ရီဇတ္ေတြက မ
ေတာ္လို႔မ်ားယြင္းေနရင္ ဆရာဝန္လဲ လည္ထြက္သြားတာပဲ၊ေပးရွန္႔ကေတာ့ ေငြကုန္ အခ်ိန္ကုန္
ေပါ့၊ မွတ္မွတ္ရရအေပါင္းအသင္းထဲက ၃ ဦးတိတိရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳ ကိုယ္ေတြ႔ ေတြ႔ဖူးတယ္ ...
ဗမာ သမားေတာ္ပါရဂူႀကီးေတြက ေရာဂါအေျဖရွာေပးၿပီး ျပည္ပမွာသြားကုရင္ ပိုေကာင္းမယ္ဆို
ၿပီး ေရာဂါမွတ္ခ်က္ေတြဖိုင္တြဲေပးလိုက္တယ္၊နီးနီးနားနား ထိုင္းမွာ သြားကုေတာ့ ကိုယ္ေရႊကိုယ္
မ်ိဳးသမားေတာ္ႀကီးေတြ ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္တဲ့ ေရာဂါမဟုတ္ပဲ အျခားေရာဂါျဖစ္ေနတာမ်ိဳး တစ္
သက္တာအလြဲေတြလဲ အံ့ၾသေလာက္စြာ ႀကံဳဖူးရပါေသး။
ရိွပါတယ္ဗမာေျပမယ္ .. ဆရာဝန္ႀကီး “ဦးရဲမရ” တို႔လို ပုဂၢိဳလ္ထူးႀကီးေတြ၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဘုရားစင္
ေအာက္ခပ္နိမ့္နိမ့္မယ္ဆရာဝန္ႀကီး ရုပ္ထု ထု ဂါရဝျပဳထားသင့္တဲ့ သူမ်ိဳးႀကီးေတြ။
ၿပီးခဲ့တဲ့၃ လခန္႔က အိမ္က တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဝမ္းခ်ဳပ္တာ တစ္လ၊ တစ္ေန႔ နည္းနည္း နည္းနည္း စီပဲ
သြားေတာ့ထံုးစံအတိုင္းရိွတာေလး ထုခြဲၿပီး ပရိုက္ဗိတ္ေဟာ္စပီတယ္က စူပါသမားေတာ္ႀကီးနဲ႔ျပ
ေပါ့၊ ေဟာ ..ဆရာဝန္ႀကီးက ငါးမိနစ္ေလာက္ ဗိုက္ကို ဟိုႏိွပ္ဒီစမ္းလုပ္ၿပီး၊ အူမွာ အက်ိတ္ျဖစ္ေန
တယ္၊ ကင္ဆာအက်ိတ္လဲျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ဆီးစစ္၊ေသြးစစ္၊ ဝမ္းစစ္၊ အာထာရာစစ္၊ ဓါတ္မွန္စစ္ အ
ကုန္ရိွသမွ်စစ္ၿပီး၊ခြဲရမယ္၊ ခြဲရမယ္၊ ခြဲရမယ္ တဲ့ ၊ ဒီက ေကာင္ကလဲျပာလို႔ခါလို႔ေပါ့၊ ဒီမယားေလး
တစ္ေယာက္ရိွတာ အျဖစ္ေတာ့မခံဘူး .. ေသခ်ာရင္ေတာ့ခြဲေပါ့ဆရာရယ္၊ ပိုေသခ်ာေအာင္ ထပ္
စစ္ဖို႔ နည္းလမ္းေလးညႊန္းပါအုန္းဆိုေတာ့ဖင္ထဲ မွန္ေျပာင္းထည့္ၿပီး အူလမ္းေၾကာင္း သြားၾကည့္
ေခ်ဆိုလို႔၊ မွန္ေျပာင္းပါရဂူဆရာမႀကီးဆီ ထပ္ေျပးေပါ့၊ အစာ ၂ ရက္အငတ္ထားၿပီး ၊ သတ္မွတ္
ထားတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့မွန္ေျပာင္းထိုးထည့္ စကုပ္ေတာ့ မွန္ေျပာင္းဆရာမႀကီး မွတ္ခ်က္က အူ
လမ္းေၾကာင္းမွာဘာအက်ိတ္မွ မရိွ နထိၱတဲ့၊ ဒါနဲ႔ ထိုဆရာဝန္ႀကီးဆီျပန္သြား မွတ္ခ်က္ျပေတာ့
အင္း …..….မီးယပ္နဲ႔သားဖြား ပါရဂူဆီ ထပ္ျပၾကည့္ပါအုန္းတဲ့ ေဟးးးး ေဟးးးး ပူေဇာ္ခကေတာ့
ဘယ္ႏွစ္ပံုးမွန္းမသိေျမာက္သြားတယ္။
ဆရာဝန္ႀကီးမ်ား အေၾကာင္းတစ္ေစ့တစ္ေစာင္းၿပီးေတာ့ ေဟာ္စပီတယ္ေတြရဲ႕ ဝန္ေဆာင္မႈ အ
ပိုင္း -အထက္က ဆိုၿပီးခဲ့သလို ဆရာဝန္ သမားေတာ္ႀကီးေတြ ဘဝဟာ ၃၇မင္းနတ္ေတြလိုျဖစ္
ၿပီး ပရိုက္ဗိတ္ ေဟာ္စပီတယ္ေဖါင္ဒါေတြကေတာ့ ကႏၷားစီးေတြနဲ႔တူတယ္၊ ဘယ္ကႏၷားပဲ ဝင္ပူး
ပူး ၾကက္ေက်ာ္အရက္နဲ႔ ဘဲဥျပဳတ္ပဲ ဆက္တာ၊ ကႏၷားစီးေတြကသာ အထုတ္ပိုက္သြားၾကတာ၊
အခ်ဳိ႕ ေဟာ္စပီတယ္ေတြ ကေသေသသပ္သပ္ေလးနဲ႔ ဝန္ထမ္းမေလးေတြကအစ ခ်စ္စရာေလး
ေတြေရြးခန္႔ထားတယ္၊ေဖၚေရြၾကတယ္၊ အခ်ိဳ႕တိုင္းရင္သူေလးေတြဆို ေစတနာပါ ပါၾကတယ္၊
သို႔ေသာ္ရွားတယ္၊အခ်ိဳ႕ေဟာ္စပီတယ္က ဝန္ထမ္းမေလးေတြက်ေတာ့ မ်က္ႏွာအဆီျပန္ အပူ
သယ္မေလးေတြလိုပဲ၊အၿမဲတမ္းရႊင္ရြင္ျပျပမရိွဘူး၊ သူတို႔ျမင္ရတာ ေရာဂါပိုဆိုးလာႏိုင္တယ္၊ အ
လုပ္ထဲစိတ္ထည့္ထားပံုမရဘူး၊ေဟာ္စပီတယ္ အနံအသက္ေတြလဲမေကာင္းဘူး၊ အဲသလိုကြဲျခား
တာေတြရိွေပမယ့္မဟာရန္ကုန္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ပရိုက္ဗိတ္ေဟာ္စပီတယ္ေတြမွာခၽြတ္စြတ္တူ
တဲ့ အထာ တစ္ခုရိွတယ္၊အေဆာက္အဦး ဖြဲ႔စည္းပံုေတြမွာ ဆရာဝန္ေမွ်ာ္ရတဲ့ လူနာေတြ ေစာင့္
စားရတဲ့ ထိုင္ခံုေတြအခန္းေတြ အဆင္မေျပဘူး၊ ကိုယ္က ေရာဂါလာျပခါမွ တျခားသူေ ရာဂါ ပါ
ကိုယ့္ဆီကူးမယ့္အေပါက္အခ်ိဳး၊ မထသ လိုင္းကားထိုင္ခံုထက္နည္းနည္းသာတာ၊ အသား ခ်င္း
မထိတာပဲကြာတယ္၊ေနာက္ ကားပတ္ကင္၊ ကားပတ္ကင္ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းေဆးရံုႀကီးေတာ့
၂ရံုပဲေတြ႔ဖူးတယ္၊ေစ်းလဲႀကီးတာကိုး၊ ကားရပ္စရာရွားရတဲ့ၾကား ... ဆရာဝန္ႀကီးမ်ားသာဆိုတဲ့
ဆိုင္ဘုတ္နီတာေတြးေတြကအႏွံ႔ ၊ ဆရာဝန္ႀကီးမ်ား ႂကြခ်ီလာပေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ ထီးေတာ္မိုး၊ကား
တံခါးေတာ္ဖြင့္၊ဆရာဝန္ႀကီးထိုင္မယ့္ထိုင္ခံုအထိ ယို႔ယို႔ေလးလိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ဝန္ေဆာင္
မႈမ်ဳိးကေတာ့ေဆးရံုတိုင္းမွာ ေဖၚျမဴလာလိုပဲ၊ လူနာ လာပေဟ့ဆို အာရေကေလး ငမ္းရွာ ေမွ်ာ္
လင့္ရွာတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၊ လူနာ နဲ႔ ဆရာဝန္ ဘယ္ဒင္း ပိုအေရးႀကီးသတုန္းဗ်ာ၊ ကမာၻ႕ ရွားပါး
အထူးအဆန္းေထြလာေတြခ်ည့္ပဲ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူလက္ရိွဗမာေျပရဲ႕ က်န္းမာေရး မမာေရး ခ်ဴခ်ာေရးကိစၥေတြမွာ ဒီလိုပရိုက္
ဗိတ္ေဟာ္စပီတယ္ေတြရိွတာ အားကိုးအားထားစရာပါပဲ၊ ေရာဂါဘယ ဆိုတာလဲ ငယ္ငယ္ကစိမ္
ေျပးတမ္းေဆာ့သလိုခဏေနအုန္း “ ဘုတ္ေတး ” ေခၚထားလို႔မွ မရတာ ၊ ျဖစ္ရင္ကုရာမွာပဲ။
ပရိုက္ဗိတ္ေဟာ္စပီတယ္ေတြအေနနဲ႔တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔တစ္လထက္တစ္လ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္
ႏွစ္ ပိုပိုအဆင္ေျပေအာင္လူနာေတြေနသာထိုင္သာေအာင္ ဝန္ေဆာင္မႈေတြ တိုးတိုးေဆာင္ရြက္
သင့္သလိုလိုအပ္ထာေတြ ေဘးကအႀကံျပဳတာေတြကိုလဲ ဂရုစိုက္ျပဳျပင္သင့္ပါတယ္၊ လက္ဆက္
ေၾကး ရသမွ်ဆိုင္းသမားေတာင္ မေဝပဲအိပ္ထဲ ထည့္ ေလာဘေဇာတိုက္ေနသေရြ႕ေတာ့ ကိုယ့္ သ
မိုင္းလွၾကမွာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ကႏၷားစီး ေဟာ္စပီတယ္ ပိုင္ရွင္ႀကီးမ်ား အၿမဲမျပတ္ သတိခ်ပ္ေစခ်င္
ပါေၾကာင္း :D
မင္းသိုက္
ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္၊ ၂၀၁၃။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္။
0 comments:
Post a Comment