ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွစ၍ ဒီမုိကေရစီစနစ္ တစ္ခန္းရပ္ခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္အစား ဗဟုိဦးစီးခ်ဳပ္ကုိင္မႈ (TOTALITAR IANISM) က ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလႊမ္းမုိးထားခဲ့သည္။ ယခုအခါေတာ့ ျပည္သူအမ်ားလိုလားေတာင့္တေနက်ေသာဒီမုိကေရစီစနစ္သည္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေပသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီသည္ ယခုမွအစပ်ိဳးေသာ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးကာလသာရွိေသးသည္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းရင္း ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းအေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းကာစသာျဖစ္သည္။
ကမၻာေပၚရွိ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတိုင္းတြင္လည္း ယေန႔တိုင္ ျပီးျပည့္စံုသည္ဟု မဆိုႏိုင္ေသးဘဲ
လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိတုန္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဒီမိုကေရစီကို ေလွ်ာက္လွမ္းရာ၌လည္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးကို ေလ့လာၾကည့္ပါက စနစ္အရေတာ့
ဒီမိုကေရစီပင္။ သို႔ေသာ္ ထိုစနစ္သို႔ သြားပံုျခင္းက တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံမတူ။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္လည္း ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ မည္သည့္ ပံုစံ၊ မည္သည့္ လမ္းေၾကာင့္ျဖင့္သြားေနသနည္း။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ၾကည့္လွ်င္ သူတို႔၏ ဒီမိုကေရစီသည္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္တိုင္း
၏ အခြင့္အေရးကို လံုး၀လြတ္လပ္ခြင့္ျပဳထားသည္။ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္မႈအခြင့္အေရးကို အျပည့္
အ၀ရၾကသည္။ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈမရွိ။ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခြင့္ရွိသည္။ စီးပြားေရးအေပၚလည္း ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမႈမရွိ။
ဒီမိုကေရစီဘိုးေအလို႔ ေခၚေသာ ၿဗိတိန္က အေမရိကန္ကဲ့သို႔ မဟုတ္။ အေမရိကန္သြားေနေသာ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ မတူ။ စနစ္အရေတာ့ ဒီမိုကေရစီပင္။ သို႔ေသာ္ေလွ်ာက္လွမ္းပံုျခင္းမတူ။
စင္ကာပူ ႏိုင္ငံသည္လည္း ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္စင္ကာပူကို ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ မယူဆတဲ့လူေတြလည္းအမ်ားအျပားရွိသည္။ သူတို႔ေပးတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္က စင္ကာပူမွာ ျပိဳင္ဆိုင္မႈျပင္းထန္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ေတြမရွိဘူးလို႔
ဆိုၾကသည္။ စကၤာပူမွာ အုပ္စုဖြဲ႕ဆႏၵျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳထားပါ။ စီးပြားေရးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္။ အစိုးရ၀င္မစြက္ဖက္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာေတာ့ တင္းၾကပ္မႈေတြရွိသည္။
အိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံလည္း ထိုကဲ့သို႔ပင္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံဆိုေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးမွာ ေတာ့ ဗဟိုက ခ်ဳပ္ကိုင္မႈအနည္းအက်ဥး္ရွိသည္။ဘုရင္ကိုထိလို႔မရပါ။ ဆႏၵျပလို႔မရ။ စစ္တပ္က အာဏာ၀င္သိမ္းမႈကလည္း ခဏခဏျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးကို ဖြင့္ေပးထားတဲ့အတြက္သာ
ယခုလို တိုးတက္ေနတာျဖစ္သည္။
လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအေရးတြင္ ၾကံဳေတြ႕ေနရသည့္ အခက္အခဲမ်ားသည္ အိႏိၵယႏိုင္ငံကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။
အိႏိၵယသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ ကူးေျပာင္းၿပီးေနာက္ပိုင္း အစိုးရဘာလုပ္လုပ္ ျပည္သူကဆႏၵျပသည္။ ထို႔အတြက္ဦးေဆာင္ေနရသည့္ အစိုးရမွာ ကာလရွည္ျပသနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္ခင္ ကာလတိုျပသနာေတြကိုလိုက္လံေျဖရွင္းေနရသည့္အတြက္ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္မႈခရီးက ထင္သေလာက္မတြင္ေပ။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လက္ရွိျဖစ္ထြန္းေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားသည္ ကမာၻ႕ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕ကဲ့သို႔ အာဏာရွင္ စနစ္ကို လံုး၀တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္လိုက္ျခင္းမဟုတ္။ စနစ္ေဟာင္း နဲ႔ ညႇိႏိႈင္း ၿပီးဒီမိုကေရစီနစ္ဆီသို႔ ေျပာင္းလဲ လာျခင္းျဖစ္သည္။ အနီးစပ္ဆံုးေျပာရလွ်င္အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားထဲမွ အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ ဆင္တူသည္။
ဒါႏွင့္ ပတ္သက္၍ "ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနတာဟာ အသစ္တည္ေဆာက္ရတာ မဟုတ္ဘဲ ရွိရင္းစြဲ အေျခအေနမ်ားကေန ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ယူရတာျဖစ္ၿပီး ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ အထီးက်န္ဆန္ခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနေတြကေန ေပၚေပါက္လာတဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ ပံုစံေတြကို ေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ ေနရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႔ အခင္းအက်င္းသစ္ေတြကို ဦးတည္ခ်ီတက္ေနရသလုိ အရွိန္မေသေသးတဲ့ စနစ္ေဟာင္းရဲ႕ အမူအက်င့္မ်ားကိုလည္း ရပ္တန္႔ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနရပါတယ္" ဟု ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတက ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။
ဒီလိုထူးျခားတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈ ပံုစံဟာ ဒီမုိကေရစီ ပီပီျပင္ျပင္ ထြန္းကားေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစသလား၊ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစသလား ဆိုတာေစာင့္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရး သုခမိန္တစ္ဦးက၊ ''ဒီမုိကေရစီစနစ္တြင္ ခ်ဳိ ့ယြင္းခ်က္ အနည္းငယ္ရွိေနသည္မွာ မွန္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ဒီမုိကေရစီထက္ပုိ၍ ကုိက္ညီသင့္ေလွ်ာ္ေသာစနစ္ကုိလည္း သူမျမင္'' ဟု ဆုိဖူးေလသည္။
ဒီမိုကေရစီသည္ လြတ္လပ္ျခင္း၊ တရားမွ်တျခင္း၊ ထင္သာျမင္သာရွိျခင္း၊ တာဝန္ယူမႈရွိျခင္း၊ ကဲြျပားျခားနားသည့္ အျမင္အေတြးမ်ားျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းတတ္ျခင္း တို႔သည္ ဒီမုိကေရစီ၏ အေျခခံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီက လူတိုင္းအတြက္ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ေပးထားသည္။ ထုိအခြင့္အေရးကို မည္သည့္အရာကမွ ခ်ဳပ္ကုိင္ထား၍ မရ။ သုိ႔ေသာ္ လြတ္လပ္မႈတြင္ သတိထားရမည္မွာ လူတစ္ဦး၏လြတ္လပ္မႈသည္ အမ်ားစု၏ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ထိခုိက္အႏၲရာယ္ျပဳမႈတစ္ခုမျဖစ္သင့္သလို၊ အမ်ားစု၏ဆႏၵ သည္လည္း လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးစီ၏ အခြင့္အေရးႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကုိ ေစာ္ကား ခ်ဳပ္ခ်ယ္ရာ မေရာက္ေစသင့္ေပ။
မည္သို႔ေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ သြားေနပါေစ ယေန႔ျမန္မာျပည္သူလူထု
လိုအပ္ေနျခင္းသည္ လြတ္လပ္ခြင့္မွ အေျခတည္၍ လူတိုင္းအတြက္ ျပည့္စံုၾကြယ္၀ေသာ ဘ၀ကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ သာယာေရးပင္ ျဖစ္၍ ထိုရည္မွန္းခ်က္သို႔
ေရာက္ေအာင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး လက္တြဲညီစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည္ျဖစ္သည္။
ဒီမိုပေလတို
0 comments:
Post a Comment