ျမန္မာ့ေႏြဦး ႏွင့္ စကားတစ္ခြန္း

နိဒါန္း
-------
ျမန္မာႏုိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီခရီးကား ထက္ဝက္က်ဳိးလာခဲ့ပါျပီ။ ဒီမိုကေရစီ၏ အေရြ႕ မည္ေရြ႕မည္မွ် ခရီး ေပါက္ခဲ့ျပီကိုလည္း သိျမင္ေနၾကရပါျပီ။ သမိုင္းတြင္ရစ္မည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားႏွင့္အတူ သင္ခန္းစာ မ်ားလည္း က်န္ရစ္ခဲ့ပါျပီ။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ကတိသစၥာက်ိန္ဆိုျပီး ပထမဦးဆုံး ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ရာထူးလက္ခံမိန္႕ခြန္းကို ယခုအခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကည့္လွ်င္ မိမိတို႕ ျမန္မာႏုိင္ငံ မည္မွ်အထိ ေျခလွမ္းမ်ား ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည္ကို အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ မွန္းဆၾကည့္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ေရွ႕လာမည့္ လေပါင္း(၃၀)တြင္ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ ေျခလွမ္းမ်ားသည္လည္း ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးဥတုပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ ဆက္စပ္ေနပါလိမ့္မည္။ မည္သို႕ပင္ဆိုေစ ျဖတ္သန္းခဲ့ျပီး ေသာ လေပါင္း(၃၀)ႏွင့္ ဆက္လက္ျဖတ္သန္းရမည့္ လေပါင္း(၃၀)တို႕၏ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား၊ သေဘာ သဘာဝမ်ားသည္ကား တူညီႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။

ႏိုင္ငံ့အေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး
--------------------------
"ႏိုင္ငံေရးသမားတို႕သည္ ေနာင္လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကိုသာၾကည့္ျပီး ႏိုင္ငံျပဳေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ေနာက္မ်ဳိးဆက္မ်ားကို ၾကည့္သည္" ဟူေသာ ဂ်ိမ္းဖရီးမင္းကလပ္၏ စကားသည္ ယေန႕အခ်ိန္အထိ ႏုိင္ငံေရး နယ္ပယ္တြင္ မွန္ကန္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ပထမဦးစြာ ယေန႕ႏိုင္ငံ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ လုပ္ ေဆာင္ခ်က္မွန္သမွ်သည္ အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား အတြက္ သမိုင္းပုံရိပ္မ်ား ျဖစ္လာၾကမည္ ျဖစ္သလို ယေန႕ဒီမိုကေရစီ၏ အစေကာင္းမႈသည္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီခရီးရွည္ႀကီး အေႏွာင္း ေသခ်ာမႈကို ပုံေဖာ္ေပး မည္ ျဖစ္သည္။ ယခုေနာက္ဆုံး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေဆြးေႏြး ျငင္းခုံမႈမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီအဂၤါရပ္ျဖစ္ေသာ Agree to Disagree ကို ျမင္ေတြ႕ရျခင္း ဟု မွတ္ယူႏိုင္ေသာ္လည္း Conflict of Interest အသြင္ မေဆာင္ေစရန္လည္း ႏုိင္ငံျပဳေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ သန္း(၆၀)ကို မ်က္ႏွာမူမႈတို႕က အဓိကက်ေနမည္ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးသမားတို႕ သမိုင္းအဆက္ဆက္ ထားရွိအပ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးပဋိဥာဥ္မွာ သန္း(၆၀)သာ ျဖစ္ သလို မ႑ဳိင္ႀကီးမ်ား မ်က္ႏွာမူရာအရပ္သည္လည္း သန္း(၆၀)သာ ျဖစ္ရပါမည္။ ႏိုင္ငံသားတို႕သည္ ႏုိင္ငံ ေတာ္၏ ထိန္းေက်ာင္းတြန္းအားေပးမႈျဖင့္ ပန္းတိုင္သို႕ ခ်ီတက္ရသည္ ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႕ သည္ တူညီေသာ ပန္းတိုင္သို႕ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ မ႑ဳိင္ႀကီးမ်ားလည္း ပန္းတိုင္ ေရာက္ေစ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားလည္း ပန္းတိုင္ေရာက္ေစေသာႏိုင္ငံေရးသည္ ႏိုင္ငံ့အေရးပင္ ျဖစ္သလို ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားေရာ ႏုိင္ငံျပဳေခါင္းေဆာင္မ်ားပါ က်င့္သုံးသင့္ေသာ ႏုိင္ငံေရးသည္လည္း ႏုိင္ငံ့အေရးပင္ ျဖစ္ရ ေပမည္။

ပုဂၢဳိလ္အရင္းျပဳႏုိင္ငံေရးႏွင့္ မ႑ဳိင္အေျချပဳႏုိင္ငံေရးတို႕ကို ကြဲကြဲျပားျပား သိျမင္မွသာ ေရရွည္ တည္တံ့ေသာ မ႑ဳိင္အေျချပဳႏိုင္ငံေရး ခုိင္မာေစမည္ ျဖစ္သည္။ ဆိုရလွ်င္ ယေန႕ ျမန္မာ့ေႏြဦး(၂)ႏွစ္ခြဲ တြင္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ေသာ ရလာဒ္မ်ားသည္ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးခ်င္း စိတ္ရင္း ေစတနာတို႕ေၾကာင့္ ထြက္ေပၚခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး အင္စတီက်ဴးရွင္း ဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ မ႑ဳိင္ မ်ား၏ ခိုင္မာအားေကာင္းမႈေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးတြင္ မလြဲမေသြ ေတြ႕ႀကဳံရေလ့ရွိေသာ ႏုိင္ငံေရးအင္နားရွားမ်ား၏ အရွိန္အဟုန္သည္ သန္း(၆၀)၏ မ်က္ေမွာက္ ဘဝကို ျပဌာန္းေနသည္ ျဖစ္၍ ႏုိင္ငံ့အေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးကို မိုးလား တိမ္လား ဒြိဟပြားေနစရာ မလိုဟု ယူဆမိသည္။

ျမန္မာ့ေႏြဦး (၂)ႏွစ္ ခြဲေသာ္ -
--------------------------------
သက္တမ္းအားျဖင့္ (၂)ႏွစ္ခြဲျပည့္ေျမာက္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့ေႏြဦးသည္ သန္း(၆၀)အတြက္ မည္မွ် ျမင့္ျမင့္မားမား ေပးဆပ္ခဲ့ပါသနည္း။ ပထမဦးဆုံး ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရယူႏိုင္ခဲ့သည့္ ေအာင္ျမင္မႈမွာ ျမန္မာ့ဂုဏ္သိကၡာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား၊ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံမ်ားအၾကား အထင္ေသး အျမင္ ေသး မ်က္ဝန္းမ်ား၏ အေရာင္မ်ား ေျပာင္းလဲခဲ့ျပီ ျဖစ္သလို အထီးက်န္၊ လူဆိုး စာရင္းဝင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ သည္ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံတကာအလယ္တြင္ သတိျပဳေစာင့္ၾကည့္အပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီပုံရိပ္တစ္ခု အျဖစ္ ျဖစ္ထြန္း ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါျပီ။ အလားတူ ပိတ္ဆို႕ဒဏ္ခတ္မႈမ်ား၏ အေမွာင္တိုက္မွ ရုန္းထြက္ကာ မွိန္ပ်ပ်အလင္းေရာင္တို႕ကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ခဲ့ပါျပီ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ျပန္လည္တမ္းတခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာျပည္သူတို႕၏ ဇာတိပုညဂုဏ္မာနမ်ားသည္လည္း အသစ္တစ္ဖန္ ႏိုးထ ရွင္သန္လာခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ အာရပ္ေႏြဦး၏ အနိဌာရုံမ်ားအၾကားတြင္ ျမန္မာ့ေႏြဦးမွာ သိကၡာရွိရွိ တင့္တင္ တယ္တယ္ ထည္ဝါႏုိင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ျပန္လွည့္ႏိုး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ႏိုးႏွင့္ ရင္တထိတ္ထိတ္ေစာင့္ၾကည့္ ခဲ့ရေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံကေလးသည္ ဒီကေန႕ ဒီအခ်ိန္တြင္ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ျဖင့္ ေရွ႕သို႕ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။

သို႕ေသာ္ မိမိတို႕၏ ျမန္မာ့ေႏြဦးသည္ ျပစ္မ်ဳိး မွဲ႔မထင္ သဲလဲစင္သည့္ အေနအထားေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ ပါေလ။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးျဖစ္စဥ္တိုင္းတြင္ ႀကဳံေတြရေလ့ရွိေသာ အမ်ဳိးသားေရး ႏိုးၾကားမႈ Social Mobilization သည္ ဘာသာေပါင္းစုံ၊ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ ၾကြယ္ဝစုံလင္ေသာ ျမန္မာ့ေႏြဦး အတြက္ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေႏြဦး၏ ပုရစ္ဖူးတို႕ ေသြးအလူးလူး မီးခိုးတလူလူ ျဖစ္ေစခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသားေရးႏိုးၾကားမႈသည္ ႏုိင္ငံျပဳေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ဥာဏ္အေျမာ္ အျမင္ျဖင့္ မင္ဒဲလားေန႕ရက္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

မာတင္လူသာကင္း မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္သည္ ယေန႕ သမၼတအိုဘားမား အိမ္ျဖဴေတာ္စိုးစံျခင္းျဖင့္ အေကာင္အထည္ေပၚလာခဲ့ျပီ ျဖစ္ သလို ေကသုံးလုံး မရွိေသာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ပေဒသာစုံမႈေၾကာင့္လည္း ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈတို႕ကို စည္း မွသည္ တံတိုင္းမ်ားအျဖစ္သို႕ ေရာက္ရွိႏိုင္ေစမည္ မဟုတ္ေပ။ အမ်ဳိးသားလုံျခဳံေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္တည္မႈတို႕၏ အဆက္အစပ္ကို ႏိုင္ငံသားမ်ားကိုယ္တိုင္ သိျမင္နားလည္ ယုံၾကည္ခံယူမွသာ ျမန္မာ ဟူေသာ အမွတ္ သေကၤတကို One Nation, One Myanmar အျဖစ္ စုစည္းႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။

မ႑ဳိင္အေျချပဳႏိုင္ငံေရး
-------------------------- ယေန႕ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ အေရြ႕ မ်ား ျဖစ္သလို ယေန႕ႀကဳံေတြ႕ေနရသည္ တိုးတိုက္မႈမ်ားသည္လည္း ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အဇၥ်တၱ၊ ဂုဏ္မာန ႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားတို႕ကို အေျခခံေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ အီဂ်စ္မွ ေမာ္စီ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစီစီတို႕ သည္ အာရပ္ေႏြဦး၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပေနသည္။ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေကာင္းေနဆဲ ျဖစ္ေသာ ျမန္မာ့ေႏြဦးကို ျမန္မာ့ဟန္ပန္ ျမန္မာဆန္ဆန္ျဖင့္ ဆက္လက္ေတာက္ပေနေစလိုသည္။ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားကို ဖယ္ခြါခ်၍ အင္စတီက်ဴးရွင္းကို အေျခခံေသာ မ႑ဳိင္အေျချပဳႏိုင္ငံေရးရႈေထာင့္ျဖင့္ ခြဲျခားေလ့လာၾကည့္ ပါလွ်င္ ဖဆပလေခတ္မွသည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အထိ တိုးတိုက္မႈမ်ား၏ ဇစ္ျမစ္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္လာေပ လိမ့္မည္။ လက္ေတြ႕က်၍ အလုပ္ျဖစ္ေသာ မဟာဗ်ဴဟာသေဘာ ဟူသည္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္တူေသာႏုိင္ငံေရး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ မ႑ဳိင္အေျချပဳပူးေပါင္းဆက္ဆံမႈသာ ျဖစ္သည္။

မ႑ဳိင္အေျချပဳႏိုင္ငံေရးဟူသည္ လူပုဂၢဳိလ္ကို အေျခခံျခင္း မဟုတ္ဘဲ သင္းပင္းစည္းမ်ဥ္းမူေဘာင္ ဟူေသာ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား အားေကာင္းခိုင္မာေစရန္ ေဆာင္ရြက္ျပီး ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ သည္။ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသည္ အေျခခံအုတ္ျမစ္မ႑ဳိင္ႀကီး ျဖစ္ျပီး ယင္းမ႑ဳိင္တြင္ ျပဌာန္းထား ေသာ မူေဘာင္မ်ားႏွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး ဟူေသာ မ႑ဳိင္ႀကီးမ်ားကို ဖြဲ႕ စည္းရျခင္း ျဖစ္သည္။ အလားတူ မီဒီယာ၊ ျပည္သူ၊ အရပ္ဘက္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ဟူေသာ မ႑ဳိင္ႀကီးမ်ား ကိုလည္း ကြန္စတီက်ဴးရွင္းပါ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္အညီ သီးျခားထူေထာင္ဖြဲ႕စည္းရသည္။ ထိုမွထိုမွ ခြဲျဖာ လာခဲ့ၾကေသာ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို လက္ေတြ႕ေဖာ္ေဆာင္ ေပးေနၾကရသလို ေရရွည္တည္တံ့ေစေအာင္လည္း တည္ေဆာက္ယူၾကရသည္။ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းတို႕သည္ အင္စတီက်ဴးရွင္းတို႕ကို ထိန္းေက်ာင္းျခင္းျပဳၾကရ သည္။

မ႑ဳိင္ဟု ေခၚတြင္ေသာ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား အားေကာင္းခိုင္မာလာျပီ ဆိုလွ်င္ ယင္းမ႑ဳိင္မ်ား က ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ လုပ္ေနျခင္းျဖင့္ ဖြံ႕ျဖဳိးတိုးတက္မႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၊ ပုဂၢလိက က႑ႏွင့္ ေစ်းကြက္ယႏၱရား သူ႕သေဘာသူေဆာင္ျပီး သူ႕အလုပ္သူလုပ္ေနျခင္း၊ စစ္သား၊ ေက်ာင္းသား၊ ဘုရားသား(သံဃာမ်ား) သူ႕အလုပ္သူလူပ္ေနျခင္းသည္ အင္စတီက်ဴးရွင္းခိုင္မာအားေကာင္းမႈႏွင့္ အဓိက ဆက္စပ္ေနသလို ဖြံ႕ျဖဳိးေရးအေဆာက္အအုံတို႕အေပၚတြင္လည္း မူတည္ေနသည္။ ကိုယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ဘဲ ျဖစ္ေနျခင္း (ဥပမာ-ေက်ာင္းသားမ်ား ႏုိင္ငံေရးလုပ္ၾကရသည့္ အတိတ္ကာလအေျခအေနမ်ား) သည္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးကို အဟန္႕အတား ျဖစ္ေစသလို လြဲမွားေနေသာ စနစ္ကို ေဖာ္ျပေနသည္။ ထိုသို႕ မ႑ဳိင္အရပ္ရပ္ ကိုယ့္အလုပ္ကို လုပ္ႏုိင္ေစရန္အတြက္ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္း ေဆာင္မ်ားအေပၚ အမွီျပဳေနေသာ တစ္ဦးခ်င္းဝါဒ Individualism မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်၍ မ႑ဳိင္အေျချပဳဝါဒ Institutionalism ကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္ျပီး မ႑ဳိင္အေျချပဳႏိုင္ငံေရး ထြန္းကားေစေရးသည္ လတ္ တေလာ လိုအပ္ေနေသာ ႏုိင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။

တစ္ဖန္ လက္ရွိမ႑ဳိင္ႀကီးမ်ား ရင့္က်က္တည္ျငိမ္ျပီး ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈအတတ္ပညာ The Art of Engagement ကို ေရွ႕ရႈမွသာ ရင့္က်က္ တည္ျငိမ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးရာသီဥတုကို ဖန္တီးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ယူစရာ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ သင္ခန္းစာမ်ားသည္ မိမိအရပ္တြင္ ရွိေနရုံသာမက ႏုိင္ငံတကာနယ္ပယ္တြင္ လည္း ရွစ္ခြင္တိုင္း မႈန္ရီမႈိင္းျပေနျပီ ျဖစ္သည္။ လူသားတို႕ေၾကာင့္ျဖစ္ရေသာ ျပႆနာမ်ား၊ စိန္ေခၚမႈမ်ား ကို လူသားတို႕ကပင္ ေျဖရွင္းႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႕ ေျဖရွင္းရာတြင္ လူအေျချပဳ စဥ္းစားျခင္းထက္ အင္စတီက်ဴးရွင္းအေျချပဳ စဥ္းစားျခင္းက သူႏိုင္-ကိုယ္ႏုိင္ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာကို ဖန္တီးေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ အႏိုင္-အရႈံး ေလာင္းေၾကးထပ္ျခင္း မဟုတ္ရေသာ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသည္ ႏုိင္ငံေရးသမားတို႕၏ ေပါက္သူ၊ ကြဲသူ ခံစားမႈမ်ားေၾကာင့္ စေတးေပးဆပ္ရလွ်င္ တရားမွ်တမည္မဟုတ္ပါ။

သန္း(၆၀)သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေနဆဲ၊ လယ္သမားမ်ားသည္ အေၾကြးႏွင့္ ရုန္းကန္ေနရဆဲ၊ ျမန္မာ့ေက်းလက္ေဒသမ်ားသည္ မီးမရွိ၊ ေရမရွိ အတိႀကဳံေတြ႕ေနရဆဲ၊ ကေလးငယ္မ်ား ကင္ဆာျဖစ္ႏႈန္းျမင့္မားလာဆဲ၊ျပည္သူ႕အခြင့္အေရး မ်ား လိုအပ္ေနၾကဆဲ၊ စားသုံးသူအခြင့္အေရးမ်ား ဆုံးရႈံးေနရဆဲ၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးေမာ့ရန္ႀကဳိးစားေနဆဲ၊ ျမန္မာ့ေနရာမွန္ ျပန္လည္ရယူရန္ အလွမ္းကြာေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တိုင္း၏ ႏႈတ္ဖ်ား တြင္ တဖြဖြ ထည့္သြင္း ရြတ္ဆိုျခင္းခံေနရေသာ သန္း(၆၀)သည္ မေျပာင္းမလဲ ရုန္းကန္ေနရဆဲ ျဖစ္သည္။

သန္း(၆၀)ဘက္ လွည့္ၾကည့္ၾကပါ
-------------------------------------
မ႑ဳိင္ႀကီးမ်ားက အျပဳိင္းအရိုင္း အင္အား ႀကီးမားေအာင္ တည္ေဆာက္ေနၾကသည္။ သန္း(၆၀) ကား အႏွိမ္ခံ မ်က္ႏွာမြဲမ်ား ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအင္နားရွားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရေသာ ႏုိင္ငံေရး တိုးတိုက္မႈမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရး မရခင္ကတည္းက ျဖစ္သည္။ ဤသည္ပင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ဓေလ့ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း မတူကြဲျပားမႈမ်ားကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေသာ ႏိုင္ငံေရး ခႏၱီပါရမီတို႕ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္ တစ္ရပ္ အစျပဳႏိုင္ခဲ့ျပီ ဟု ဆိုၾကပါေသာ္ လည္း သန္း(၆၀)ကား ေျမဇာပင္ ျဖစ္ေနဆဲပင္။ ေႏြဦးကို ျခိမ္းေျခာက္ေနေသာ အေနာက္ေတာင္ဘက္ အရပ္ဆီမွ ညဳိေနသည့္မိုးရိပ္မ်ား ကင္းေဝးေစခ်င္သလို ေႏြဦးကို အက်ည္းတန္ေစမည့္ ေလေပြ ေလရိုင္း မ်ားႏွင့္လည္း ကင္းျပတ္ေစလိုသည္။

တစ္ခုေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း အခိုက္အတန္႕တြင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်မွတ္ရျခင္း အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားတစ္ခြန္း ရွိသည္။ ထိုစကား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရေသာ အေၾကာင္းရင္းေနာက္ခံ၊ အက်ဳိး ရလာဒ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ကုိယ္က် သိျမင္နားလည္ခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္လည္း Moral Authority ဟူေသာ အနက္အဓိပၸါယ္ကို သေဘာေပါက္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

“ဒို႕ႏုိင္ငံက အခုမွ ႏုိင္ငံတကာက လက္ခံလာကာစ၊ ျပည္သူေတြလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာကာစပဲ ရွိေသးတယ္။ ဒီႏိုင္ငံ၊ ဒီျပည္ေထာင္စု မျပဳကြဲဖို႕၊ ဒို႕ ျပည္သူေတြ ဖြံ႕ျဖဳိးတိုးတက္ဖို႕၊ ဒီမိုကေရစီေနာက္ျပန္မလွည့္ဖို႕ ငါ့မွာ အဓိကတာဝန္ ရွိတယ္။ ငါက အေျခခံဥပေဒကိုင္ျပီး က်မ္းက်ိမ္ ထားရတာ။ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ သစၥာကို ခံထားရတာ။ အခုလို အေျခအေနေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနတာေတြကို အလဟႆ မျဖစ္ေစရဘူး” ဟူေသာ စကား ျဖစ္သည္။

ထိုစကားကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပန္လည္ၾကား ေယာင္ခဲ့ရေပသည္။ ယခုေဆာင္းပါးေရးသား ေနခ်ိန္တြင္လည္း ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိေပသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး၏ ထိုစကားသည္ ျမန္မာ့ေႏြဦး အတြက္ ေနာင္ေသာအခါ သမိုင္းဝင္ စကားတစ္ခြန္း ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ျမန္မာ့ေႏြဦးႏွင့္ စကားတစ္ခြန္း အေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ ေရးသား တင္ျပႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ျမန္မာ့ေႏြဦးသည္ ပုရစ္ဖူးေတြ တေဝေဝႏွင့္ လန္း လန္းဆန္းဆန္း ပြင့္လန္းေနပါလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္ ေရာက္လွ်င္ သန္း(၆၀)မွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးလွသည့္ ေအာက္ေျခဆယ္သန္းတို႕၏ ဘဝမ်ား ေတာက္ေျပာင္ေနလိမ့္မည္ ဟုလည္း အေမွ်ာ္လင့္ႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ မိေပသည္။