မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ (Patriotism)

ကမာၻေပၚတြင္ အေမရိကျဖစ္ေစ၊ တ႐ုတ္ျဖစ္ေစ၊ ႐ုရွားျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ အားလံုးသည္ မိမိႏိုင္ငံ၊ မိမိလူမ်ဳိးကို ကမာၻႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းေစႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားအျဖစ္ တည္ေဆာက္ ေနၾကသည္မွာ အနည္းႏွင့္အမ်ား တူညီသည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ (Patriotism) ဟူသည္ ဝါးလံုးေခါင္းထဲတြင္ လသာေနကာ ေရွး႐ိုးစြဲ အယူအဆမ်ား သက္သက္ျဖင့္ လံုးဝမလံုေလာက္ေတာ့ဘဲ မိမိႏိုင္ငံ မိမိလူမ်ဳိးကို အမွန္တကယ္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေစလိုေသာ စိတ္သည္ပင္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဟု ေျပာႏိုင္သလို အဘက္ဘက္တြင္ ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့ရေသာ အမိ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို ျပန္လည္ နာလန္ထူႏိုင္ေစရန္ အတြက္ မိမိႏိုင္ငံထက္ ေက်ာ္လြန္သြားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားကို အမီလိုက္မည္ဟူေသာ ‘မခံခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵ’ သည္လည္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၏ အေျခခံပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တို႔ေနာက္တြင္ ေနာက္လိုက္ေကာင္းတို႔ ေထာင္ေသာင္းသိန္းသန္းမက ရွိတတ္ေပရာ ဥပမာျပရလွ်င္ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဗမာလူမ်ဳိးတစ္ဦး ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း က်န္ရွိေသာ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုမ်ား အားလံုးကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ‘မြန္ျမတ္ေသာ ေစတနာ၊ ျပင္းထန္ေသာဆႏၵႏွင့္ စူးစိုက္ေသာ ဝီရိယ’ တို႔အေပၚတြင္ ေလးစားေသာေၾကာင့္ အမိျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားထက္ပင္ ေစာ၍ လြတ္လပ္ေရးကို ရယူႏိုင္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

အဓိပၸာယ္မွာ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကိုလည္း မိမိႏိုင္ငံထက္ ေက်ာ္လႊားကာ တိုးတက္သြားေသာ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားကို မရမက အမီလိုက္မည္ဟူေသာ ျပင္းျပေသာဆႏၵ၊ ျပင္းျပေသာ ဝီရိယ၊ ျပင္းျပေသာ အသိဉာဏ္ပညာတို႔ျဖင့္ မခံခ်င္ေသာစိတ္ကို အေျခခံကာ ေဖာ္ေဆာင္သြားမည့္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိသူမ်ား လိုအပ္လာေပလိမ့္မည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ ဦးတည္သြားမည္ဟု အတိအလင္း ေျပာခဲ့သလို ယင္းကဲ့သို႔ တစ္ေျပးညီ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမ်ားမွ ယေန႔ အမိျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မည့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံမွ လီကြမ္ယူ၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ အစရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚထြက္လာႏိုင္ေပသည္။

အင္အားခ်ည့္နဲ႔လွ်င္ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္မည္ဟုဆိုလွ်င္ မတည္မၿငိမ္ မျဖစ္ေစရန္အတြက္ အဘက္ဘက္တြင္ အင္အားေတာင့္တင္း က်စ္လ်စ္ ခိုင္မာေနေစရန္ အၿမဲမျပတ္ စုေပါင္း တည္ေဆာက္ရမည္ ျဖစ္သည္။

ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အေျခအေနမ်ားကို အေသးစိတ္ သ႐ုပ္ခြဲ ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို တစ္စိုက္မတ္မတ္ အားျဖည့္ေပးရန္ လိုအပ္သလို မိမိႏိုင္ငံကို ခုတံုးလုပ္ကာ ဘက္စံုမဟာဗ်ဴဟာထဲတြင္ ကိုယ္က်ဳိးအတၱကို ေရွ႕တန္းတင္ေနေသာ ႏိုင္ငံမ်ားကိုလည္း ရိပ္စားမိရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။

ႏိုင္ငံအရြယ္အစား ေသးငယ္ေသာ္လည္း အေထြေထြအင္အား က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ျဖင့္ စုစည္းထားႏိုင္ေသာ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕ကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ယင္းႏိုင္ငံတို႔သည္ သဘာဝ သယံဇာတမ်ားထက္ လူသယံဇာတမ်ားျဖင့္ ယင္းအင္အားကို တည္ေဆာက္ထားျခင္းကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သလို တရားမွ်တေသာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမွ ေပၚထြက္လာေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား၏ ဦးေဆာင္မႈႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံသားမ်ား သည္လည္း ေနာက္လိုက္ေကာင္းမ်ားအျဖစ္ တစ္တပ္တစ္အား ရွိၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။

ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ပင္လွ်င္ ယခင့္ယခင္က မရွိခဲ့ဖူးသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိလာျခင္း (တစ္နည္း ပိုမိုသာယာဝေျပာေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ေပၚထြက္လာေတာ့မည္ဟူေသာ အေတြးမ်ား၊  ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မ်ား) က ပင္လွ်င္ အေရးႀကီးေသာ ကာလတစ္ခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္။

အတိတ္က မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစခဲ့ကာမူ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္ အနာဂတ္ကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္သြားၾကမည္ ဟူေသာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား (မိမိေဆြမ်ဳိး အသိုင္းအဝိုင္း ေကာင္းစားေရးသာ ပဓာနဟူေသာ အေတြးအေခၚရွိသူမ်ားထက္ မိမိတို႔ တစ္မ်ဳိးသားလံုး အတြက္ တိုးတက္ေစလိုေသာ စိတ္ျဖင့္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား) ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈရွိ သိန္းသန္းမ်ားစြာေသာ ေနာက္ လိုက္ေကာင္းမ်ားသည္ လြန္စြာ အေရးႀကီးလာ ေပလိမ့္မည္။

  ေဒါက္တာေအာင္ကိုကို (စီးပြားေရးပညာ၊ စီးပြားေရးေပၚလစီ)
Voice